Ασκήσεις δημιουργικής γραφής

Πριν ξεκινήσουμε το μάθημα των Νέων Ελληνικών, ακολούθησα τις συμβουλές της Άννας
(www.annboukou.blogspot.com) και εφάρμοσα στην τάξη το εξής: Είπα στα παιδιά να ξεφυλλίσουν το βιβλίο της λογοτεχνίας και με τους τίτλους των λογοτεχνικών αποσπασμάτων να φτιάξουν μια ιστορία αφήνοντας τη φαντασία τους ελεύθερη. Επίσης τους είπα να συνεργαστούν ανά δύο ή και περισσότερα αν νόμιζαν ότι αυτό θα τους βοηθούσε. Δεν χρειάστηκε να εξηγήσω και πολλά, αν και στην αρχή νόμιζαν ότι είναι έκθεση. Ομολογώ ότι με εξέπληξαν ευχάριστα. Όλα τα κείμενα ήταν εξαιρετικά. Δεν μπορώ όμως να τα δημοσιεύσω όλα, αλλά ορισμένα , ενδεικτικά της δημιουργικής τους φαντασίας.
1) " Κάθε πρωί ξυπνάμε για το σχολείο και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας. Η Αθήνα , η κεντρική πόλη της Ελλάδας , το λαμπρότερο αστέρι της, έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Χαλασμένες γειτονιές περικλείνουν τους δρόμους της και μεταδίδουν ένα μήνυμα στο σύγχρονο κόσμο.
Έξι χιλιάδες νέοι ξεκινούν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και τους καλοσορίζουν θερμά με μια ξεχωριστή λαϊκή παράσταση με τίτλο " Ο Καραγκιόζης " ένα ελληνικό θέατρο σκιών.
Η δασκάλα μας για τη φετινή χρονιά είναι η κυρία Νίτσα, μια πολύ αγαπητή γυναίκα.
Βγαίνοντας από το σχολείο συζητάμε λίγο με τους συμμαθητές μας και έπειτα με το λεωφορείο επιστρέφουμε στο σπίτι μας για να γευματίσουμε" (Ανδρέας, Νίκος)

2)" Κάποια Χριστούγεννα στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας, η Αθήνα έλαμπε από πολύχρωμα φωτάκια και πλημμύριζε από γέλια και χαρά.
Βγαίνοντας από το σχολείο ένας αριθμός έξι χιλιάδων νέων, περνώντας από τις χαλασμένες γειτονιές. φώναζαν Καλά Χριστούγεννα.
Η Άννα του Κλήδονα βγήκε στο μπαλκόνι από τις φωνές των παιδιών και μόλις τα αντίκρυσε , ένα άισθημα χαράς τη διαπέρασε.
Η επιστροφή του Αντρέα μετά το σχολείο στο σπίτι με το λεωφορείο ήταν την ίδια ώρα που η μάνα του Βασίλη, η κυρία Νίτσα, ετοίμαζε γλυκό του κουταλιού και μοσχομύριζε όλη η πολυκατοικία.
Ξημερώνοντας Κυριακή , οι καμπάνες της εκκλησίας ξεσήκωσαν όλη τη γειτονιά. Τότε όλοι οι κάτοικοι της περιοχής πήγαν στην εκκλησία ντυμένοι με τα καλά τους.
Όμως ο μπαμπάς του Βασίλη δεν ερχόταν κι όλοι αναρωτιόταν γιατί;
Δεκαπέντε μέρες αργότερα πήγαν και πάλι στο σχολείο , αφού είχαν περάσει τις καλύτερες διακοπές τους." ( Λίνα, Άρτεμις)

3)" Βγαίνοντας από το σχολείο συνάντησα ένα νέο μαθητή και πιάσαμε κουβέντα. Καθώς μιλάγαμε μου είπε ότι είναι από την Κρήτη και μου εξήγησε πως περνάνε
μια Κυριακή στην Κνωσό.
Την επόμενη μέρα τον κάλεσα σπίτι και η μάνα μου τον κέρασε γλυκό του κουταλιού. Την άλλη μέρα , όπως πηγαίναμε στο σχολείο με το λεωφορείο , η κυρία Νίτσα , η οδηγός του λεωφορείου , μας είπε να κάνουμε ησυχία.
Εκεί στο λεωφορείο ο φίλος μου μού είπε ότι θα πρέπει να μετακομίσει στην εξοχική Λευκάδα και εγώ στεναχωρήθηκα πολύ επειδή ήταν το τέλος μιας ωραίας φιλίας." (Νίκος , Ορφέας)

4) " Πίνοντας ήλιο Κορινθιακό, ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας. Η πόλη , ένα παλιό μήνυμα στο σύγχρονο κόσμο. Οι Κυριακές στη θάλασσα , νανούρισμα για το γιο μου. Στην εκκλησία κάποια Χριστούγεννα η ιστορία των δακτυλιδιών μου. Έξι χιλιάδες νέοι, ερημωμένα χωριά από δόξα και θάνατο.
Το Πάσχα του Απρίλη ήταν όταν πρωτοκατέβηκα στη Σμύρνη.
Μια Κυριακή στην Κνωσό, βγαίνοντας από το σχολείο, θέλω να πάω στην ξενιτιά να δω το ξενιτεμένο μου πουλί.
Γιατί κυρία Νίτσα ο μικρός πρίγκηπας και η αλεπόυ είναι και πάλι στο σχολείο;" (Μιγκένα, Μελίνα)