Το μάθημά μας ήταν το ποίημα του Ζακ Πρεβέρ " Βγαίνοντας από το σχολειό". Η άσκηση που τα παιδιά έγραψαν στην τάξη , ένα φανταστικό ταξίδι σε μορφή ποιήματος ή πεζού. Άλλα συνεργάστηκαν και άλλα δούλεψαν μόνα τους. Συγκέντρωσα τα γραπτά τους, τα διάβασα , επέλεξα τα καλύτερα. Στο επόμενο μάθημα δεν ανέφερα στα παιδιά τη δική μου επιλογή . Διάβασα όλες τις εργασίες χωρίς να αναφέρω ονόματα και τα παιδιά ψήφισαν τα καλύτερα. Οι απόψεις μας διέφεραν σε αρκετά , αλλά τα περισσότερα ψήφισαν ένα. Η προτίμησή τους συνέπιπτε με τη δική μου τελικά. Πολλά ήταν τα ωραία αλλά αυτή τη φορά δημοσιεύω το καλύτερο :
" Μια ηλιόλουστη Αυγουστιάτικη μέρα,
που ο ουρανός έλαμπε σαν πίστα φωτισμένη
με τα μαύρα χελιδόνια να χορεύουν τσιφτετέλι,
αποφάσισα να πάω μια βόλτα με το φανταστικό σιδηρόδρομο,
που ο σταθμός του ήταν δίπλα από το σπίτι μου.
Βγάζοντας εισιτήριο , αντί να πληρώσω εγώ
με πλήρωσαν οι υπεύθυνοι του σταθμού
υποσχόμενοι ένα αξέχαστο ταξίδι.
Και ξεκινήσαμε!!!
Πρώτα συναντήσαμε μια φάρμα όπου όλα τα ζώα είχαν τρελλαθεί,
αφού προσπαθούσαν να πνιγούν με ένα σκοινί.
Έπειτα επισκεφθήκαμε το μυαλό του Μερέντα που είχε ρέντα
και νικούσε τον Τάσο που δε σταύρωνε ούτε έναν άσσο.
Μετά πήγαμε στον Άρη που έριξε το ζάρι
κι αυτό έδειξε δύο και τότε
πέρασε το ιπτάμενο λεωφορείο.
Τέλος φτάσαμε στο βυθό της θάλασσας.
Εκεί ήταν το αποκορύφωμα!
Το χταπόδι κι η σουπιά παίζανε πεντόβολα
και ο κάβουρας κι η φώκια χόρευαν χιπ-χοπ
κι έτρωγαν χόρτα! ( Άρτεμις)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου