Τα Αποκριάτικα

" Να ’μουν νύ- μωρέ, νά ’μουν νύ- νά ’μουν νύχτα στο γιαλό,
ν’ ανάψω λύ- μωρέ, ν’ ανάψω λύ- ν’ ανάψω λύχνο για να ιδώ.
Θεια μου Nικολάκαινα, να μην πας για λάχανα.
Πού τσ’ ανάβουν τσι φωτιές και πηδάνε οι μικρές;
Στου αρχιδιάκου την αυλή μαζευτήκανε πολλοί.
Γάμος εγινότανε, κάποιος παντρευότανε."

Το 1994 η Δόμνα Σαμίου κυκλοφόρησε το δίσκο της " Τα Αποκριάτικα". Τα τραγούδια αυτά είναι άσεμνα, αθυρόστομα , με έντονο σεξουαλικό περιεχόμενο και τραγουδιούνται μόνο κατά τη διάρκεια των Αποκριών και ποτέ άλλοτε. Η ίδια η Δόμνα Σαμίου είχε δηλώσει ότι ήταν πολύ δύσκολη η απόφασή της να τα εκδώσει διότι προσέκρουε στις συντηρητικές και πουριτανικές αντιλήψεις διαφόρων παραγόντων και προσωπικοτήτων.
Τα τραγούδια αυτά γεννήθηκαν στις μικρές αγροτικές κοινωνίες και είχαν σχέση με τις γιορτές της γονιμότητας, τη λατρεία της γης και τις τελετές για το κάρπισμα της. Οι ρίζες τους βρίσκονται στην αρχαιότητα , στις γιορτές προς τιμή του Διονύσου, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν , μεθούσαν και συμπεριφέρονταν τολμηρά με τραγούδια, λέξεις και πράξεις , εκφράζοντας έτσι τις ερωτικές τους σκέψεις και επιθυμίες καλυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους ή τα ρούχα της μεταμφίεσης τους.
 Οι άνθρωποι παλαιότερα αλλά και σήμερα τραγουδούν με πολλή άνεση αυτά τα τραγούδια , χωρίς συστολές , αίσθημα ντροπής ή σεμνοτυφίες και μάλιστα εκφράζουν με αυτά  ό,τι δεν μπορούν να κάνουν.
Το περιεχόμενό τους , εκτός από σεξουαλικό , είναι και έντονα σκωπτικό και πολλές φορές ανατρεπτικό καθώς διακωμωδεί τους πάντες , πρόκριτους, παπάδες, παπαδιές και ό,τι άλλο μπορούσαν να σατιρίσουν. Πολλά από αυτά στηρίζονται σε ρυθμούς και μελωδίες γνωστών δημοτικών τραγουδιών με παραλλαγμένους στίχους . Άλλα διακωμωδούν ακόμη και εκκλησιατικούς ύμνους. Όσα από τα τραγούδια αυτά χορεύονται, εκτελούνται με αργές μιμητικές και τελετουργικές κινήσεις.