Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στις θάλασσες πανιά
και πιάνω μες στα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω
Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω
Κάνε ένα βήμα
να κάνω το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο
Όταν έχω εσένα
κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
δεν φοβού κανένα
Εγώ κι εσύ στον κόσμο
τον απάνθρωπο
Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω
Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω
στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης, Λάκης Λαζόπουλος
μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Αν και δεν συμπαθώ ιδιαίτερα κανέναν από τους δυο, είναι ευαίσθητο τραγούδι, όμορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε και του Κραουνάκη για τη σειρά Μαρία η άσχημη:
http://www.youtube.com/watch?v=CdHcZPlNaKY
Αγαπητά κ.κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω την αλήθεια ο Λαζόπουλος γενικώς δεν μου αρέσει. Αλλά σ΄αυτό το συγκεκριμένο τραγούδιτον προτιμώ. Ίσως είναι ο συνδυασμός με τον Κραουνάκη. Αυτού πάλι του έχω μια αδυναμία.
Επιπλέον προτιμώ τις πρώτες εκτελέσεις. Μου αρέσει και εκείνη του Μητροπάνου.
Το τραγούδι αυτό είναι ιδιαίτερα τρυφερό ( έτσι τουλάχιστον το ακούω εγώ).
Να είσαι καλά