Ηπειρώτικο τραγούδι, μοιρολόι μου

 Ο ήχος του γλυκός και παιχνιδιάρικος, μακρόσυρτος και παραπονιάρικος.

Μαγεία κι όνειρο, πόνος και  καημός, κλάμα κι αναστεναγμός .

Έκφραση της  χαράς και της λύπης, του έρωτα και του θανάτου, του ανταμώματος  και του αποχωρισμού. 

Κι αν τύχει και σταθεί  δίπλα του  μια γνήσια φωνή τότε απογειώνεται η στιγμή και το συναίσθημα.

Άραγε από ποια βάθη αναδύεται τούτη η φωνή;  Ποιες μνήμες κουβαλάει; Ποιους  αγαπημένους θρηνεί;

Ένταση ψυχής, έκφραση προσώπου, κίνηση σώματος. Δύναμη και πάθος. Πόθος και οδύνη.

Αγαλλίαση  και  πέταγμα .

Άγγιγμα ψυχής.

Ηπειρώτικο κλαρίνο, ηπειρώτικο τραγούδι, μοιρολόι  , μονοφωνικό , πολυφωνικό.

Ξεσηκωμός του μέσα κόσμου. Ανατριχίλα.

Πώς  " σηκώνεται " , "γυρίζεται" και" κλώθεται " το τραγούδι;
Και  εκείνα τα ωωωχ και αχ ωχ ωχ που μοιάζουν με κραυγή , με κλάμα, με βαθύ αναστεναγμό. Λαρυγγισμοί.  Και το "κλώσιμο" να κρατιέται από το ίσο.

Ξέσπασμα. Μνήμες, τόποι και άνθρωποι, μορφές αγαπημένες, μορφές χαμένες  αναδύονται  , έρχονται και κάθονται δίπλα σου. Αισθάνεσαι την αύρα τους, τον αέρα τους. Νιώθεις πόνο , αλλά έναν πόνο λυτρωτικό , καθαρτικό.

Άγνωστο  το άκουσμα για πολλά χρόνια. Η μύηση αργή και δύσκολη, γιατί το  αυθεντικό  και το γνήσιο ήταν κρυμμένο .  Η ανακάλυψη , η αποκάλυψη, η προσέγγιση  απαιτούσαν σεβασμό , γιατί τα βιώματα και τα ακούσματα ήταν διαφορετικά.

Χρόνια  τώρα ζώντας  δίπλα στους ανθρώπους αυτής της γης, άκουγα  τα βάσανά τους , τους καημούς τους, τα όνειρα της ζωής τους που δεν μπόρεσαν να βγουν αληθινά .  Έτσι  μπόρεσα να νιώσω λίγο από αυτό που νιώθουν όταν ακούν το κλαρίνο να εξιστορεί τη ζωή τους  με δάκρυ ή με γέλιο και μια φωνή να βγάζει το μέσα της κόσμο με το τραγούδι της.