Στον πύργο πάνω από την κυρία Πύλη του Κάστρου υπήρχε ένα παμπάλαιο μεγάλο ωρολόγι "Βενετσιάνικο" τόλεγαν, που η σήμανση των ωρών ακούγονταν σ' όλα τα Γιάννινα. Ατυχώς το μηχανισμό των ωρών του τον αφαίρεσαν οι Ιταλοί κατά την πρώτη τρίμηνη κατοχή, που μας έκαναν στα Γιάννινα το 1917 με σκοπό να μη το ξανακουνήσουν πια από την πόλη μας. Έκτοτε, έμεινε μόνο, σαν θλιβερό λείψανο η " πλάκα" του ωρολογιού χωρίς δείκτες.
Οι τροχοί του, όπως θυμάμαι, που σκαρφαλώναμε από περιέργεια με τα άλλα παιδιά, ως εκεί ψηλά, ήταν μεγάλοι κατάλληλοι για κάρρο!. Όταν σκαλίζονταν ο μηχανισμός του, όπως μας διηγούνταν, χτυπούσε ασταμάτητα για πολλήν ώρα. Μπορούσε να μετρήση 100, 200, 400...χτύπους. Απ' αυτήν την αιτία λέγουν ως τον καιρό μου για τους φλύαρους: " άσ' τον αυτόν, είναι σαν η ώρα τ' Κάστρ'(ου)!
Όμως είχε και την αστεία πλευρά , όπως άκουγα τους παληούς μαχαλιώτες μας. Επί Τουρκοκρατίας είχαν για συντηρητή έναν νιζάμη ( Ντζάμη) = κατά την λαϊκή έκφραση δηλ. "τακτικό" στρατιώτη ωρολογά.
Όταν μεθούσε το σκαντάλιζε κι΄άρχιζε την ατέλειωτη "φλυαρία" του, όπως προαναφέραμε. Τον έπιαναν, τον τεχνίτη και..."φούντα μέσα" στη χαψανέ(φυλακή). Έβαζαν άλλο αντικαταστάτη, όμως αυτό τη δουλειά του. Εκείνο που ήξερε, ήξερε! Δεν μπορούσε να βρη τη βλάβη του κανένας...
Τον έβγαζαν το Ντζάμη , όταν ξεμεθούσε από τη χάψη και το έσιαζε. Όμως στο πρώτο μεθύσι του το σκαντάλιζε και να πάλι χαψανέ...και πάλι...και πάλι τα ίδια!
Οι Γιαννιώτες , Χριστιανοί και Τούρκοι το είχαν πια για γλέντι! Και ήταν να μη γελούν!...Έτσι από τότε έμεινε ο χαρακτηρισμός του φλύαρου, "σαν η ώρα τ' Κάστρ΄(ου)
Κώστα Φωτόπουλου, ΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ, Οι Μαχαλάδες τα σοκάκια και τα τοπωνύμιά τους με τις ιστορικές και λαογραφικές παραδόσεις και ανέκδοτα, Βιβλιοθήκη Ηπειρωτικής Εταιρείας Αθηνών , αριθμ.57, Αθήνα 1986
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου