ακρίβυναν οι φάκελοι και τα ταχυδρομικά, και, μάλιστα, για ένα νεκρό
(που, απρονόητα, τον θάβουν μες στην υγρασία)- όμως , πάντα, όταν σε σκέφτομαι
είναι σαν να ντύνομαι όλα τα μαύρα σταχτοδοχεία
κι η μητέρα σου, ας τη λένε τρελή, που κρατάει πάντα μαζί της μιαν ομπρέλα,
γιατί βρέχει, βρέχει σ' όλον τον κόσμο τώρα, όπως θα' λεγε ένας παλιός ποιητής,
κι οι πραγματικές ιστορίες έγιναν σπάνιες.
Τάσος Λειβαδίτης, Ποιήματα, τ.2, Κέδρος 2003
Στη μνήμη του αδελφικού μου φίλου Τραϊανού Γάγου , που" έφυγε " πολύ νωρίς πριν από τρία χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου