Είναι ορισμένες ταινίες που έχουν χαραχθεί για πάντα στο νου και στην καρδιά για το θέμα τους, την ποιητικότητά τους, την αυθεντικότητά τους, τη ζωντάνια των χαρακτήρων τους , τα συναισθήματα που προκαλούν.
"Το δέντρο με τα τσόκαρα"(L' albero degli zoccoli) του Ερμάνο Όλμι είναι μία από αυτές. Σε μια περιοχή της Λομβαρδίας του 19ου αι. ζουν πέντε οικογένειες που αγωνίζονται μέσα σε πολύ σκληρές συνθήκες να επιβιώσουν. Δεν έχουν τίποτε δικό τους, όλα ανήκουν στον αφέντη. Οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες , πραγματικοί χωρικοί της περιοχής και οι ερμηνείες συγκλονιστικές. Η σκηνοθεσία αριστουργηματική αποδίδει ρεαλιστικά και συγχρόνως ποιητικά τόσο τη ζωή των χωρικών όσο και τους φυσικούς χώρους μέσα στους οποίους αυτή διαδραματίζεται.
Η ταινία βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1978.
Εδώ με αγγλικούς υπότιτλους, αλλά εύκολα κατανοητούς .
"Το δέντρο με τα τσόκαρα"(L' albero degli zoccoli) του Ερμάνο Όλμι είναι μία από αυτές. Σε μια περιοχή της Λομβαρδίας του 19ου αι. ζουν πέντε οικογένειες που αγωνίζονται μέσα σε πολύ σκληρές συνθήκες να επιβιώσουν. Δεν έχουν τίποτε δικό τους, όλα ανήκουν στον αφέντη. Οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες , πραγματικοί χωρικοί της περιοχής και οι ερμηνείες συγκλονιστικές. Η σκηνοθεσία αριστουργηματική αποδίδει ρεαλιστικά και συγχρόνως ποιητικά τόσο τη ζωή των χωρικών όσο και τους φυσικούς χώρους μέσα στους οποίους αυτή διαδραματίζεται.
Η ταινία βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1978.
Εδώ με αγγλικούς υπότιτλους, αλλά εύκολα κατανοητούς .
Στον ουρανό τη γύρευα, στη γη τη βρήκα αυτήν την ταινία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την είχα δει στον καιρό της και την έψαχνα χρόνια.
Κάποια στιγμή θα τη δω (σύντομα), έστω με ...δόσεις. Έχει και 3 ώρες διάρκεια, βλέπεις.
Α, να 'σαι καλά, βρε Σοφία μου!
κ.κ.
Πώς σου είχε ξεφύγει; Αξίζει τις ώρες της. Να προσπαθήσεις να τη δεις χωρίς διακοπές. Άσε που νομίζω ότι έχουμε επιστρέψει στο περιβάλλον και στην εποχή της ταινίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ. Να' σαι και εσύ καλά.
Το δέντρο με τα τσόκαρα, αλλα και το ελληνικό "το δέντρο που πληγώναμε", έχουν ομορφιά,αλήθεια, ήμερο, ανθρώπινο,χαϊδευτικό βλέμμα.Και πάλι ευχαριστώ...αθηνά.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το δέντρο που πληγώναμε" ανήκει και αυτό στις πολύ λίγες ελληνικές ταινίες που έχω αγαπήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα' σαι καλά Αθηνά.