Το σπίτι παλιό, πολυταξιδεμένο, άξαφνα κάνει μνήμες, βουλιάζει.

 ΝΑΥΑΓΙΟ

Παλιό το σπίτι, πέφτουν σοβάδες,
μετριούνται τα πλευρά του τοίχου.
Από μέσα η μάνα,
απ' έξω ο αντίχειρας του Θεού,
θα τη λιώσει.
Σ' όποια γωνιά κι αν πας,
τα πράγματα γυρίζουν να σε δουν,
απότιστα γελάδια.

Πίσω απ' τα ντουλάπια της κουζίνας
είναι άλλα ντουλάπια
και πίσω απ' αυτά πάλι ντουλάπια
ως το βυθό του τοίχου
και το παλιό ψυγείο.
Εδώ κοιμίζουνε τ' αρθριτικά τους χέρια
η κυρά - Λένη η κυρά - Μαρία...

Το σπίτι παλιό, πολυταξιδεμένο,
άξαφνα κάνει μνήμες, βουλιάζει.

Μιχάλης Γκανάς, Ακάθιστος Δείπνος (1978) στο Ποιήματα (1978-2012), Μελάνι 2013