Να τα πούμε;

Συνηθίζουμε να λέμε ότι η τάδε χρονιά που πέρασε ήταν μια  «καλή» ή «κακή χρονιά» (εξιδανικεύοντας ―κατά κανόνα― ο καθένας τα χρόνια της παιδικής (του) αθωότητας), συνδέοντας την καθεμιά με το κατά πόσο και πώς τα γεγονότα καθορίζουν τη ζωή μας. Αν το καλοσκεφτούμε θα δούμε ότι οι χρονιές είναι ίδιες. Ο χρόνος κυλά (και οι εποχές-χρονιές αλλάζουν) με την κάθε κίνηση να είναι αυστηρά προδιαγεγραμμένη. Πάντα ο ήλιος θα διώξει τα σύννεφα μετά τη βροχή, πάντα το φως της μέρας θα διαδεχτεί το σκοτάδι της νύχτας, πάντα ένα ζεστό καλοκαίρι θα γιάνει τις πληγές που άνοιξε η βαρυχειμωνιά.

Μόνο ο άνθρωπος μπορεί και «διαταράσσει» αυτή τη συναρπαστική και υπέροχη μονοτονία. Προσθέτοντας στο κάδρο της αέναης αυτής κίνησης  πινελιές αντάξιες ―ή μη― των ικανοτήτων του που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα είδη και να ορίζει ο ίδιος τη μοίρα του με νου και λογισμό. Από την πορεία του, που ξεκίνησε στα βάθη των αιώνων, ώσπου να σταθεί όρθιος στα πόδια του, μέχρι τη στάση που αποφασίζει να κρατήσει το σώμα του σήμερα: σκυφτός ή με το κεφάλι ψηλά;

Σε λίγες ώρες μια νέα χρονιά έρχεται να πάρει στα χέρια της τη σκυτάλη από τη χρονιά που φεύγει. Τα κάλαντα που θα «σας πούμε» δημοσιεύτηκαν στο παράνομο στρατοπεδικό περιοδικό της Ομάδας Συμβίωσης Πολιτικών Εξορίστων του Άη Στράτη και περιέχονται στο βιβλίο του Γιώργου Φαρσακίδη “Πολιτιστικά και ευτράπελα από τα στρατόπεδα εξορίστων”:

Πρωτοχρονιά 1949

Άγιος Βασίλης έφθασε από την Καισαρεία

να φέρει την πρωτοχρονιά κι εδώ στην εξορία.

Ο Άη Βασίλης έφτασε σαν πάντοτε στην ώρα του

και σ’ όλους τους εξόριστους εμοίρασε τα δώρα του.

Στους υπεραισιόδοξους για την χρονιά ετούτη

έφερε μπρίκια του καφέ κι απ’ ένα καφεκούτι

να ψήνουνε συχνά καφέ να ρίχνουν στο φλιτζάνι

και πλήθος αρματαγωγών να βλέπουν στο λιμάνι.

Και στους απαισιόδοξους που εδήλωσαν σαφώς:

Πως ίσως το '62 θα δούμε κάποιο φως!

Τους έφερε καραμπογιά και μπλακ ένα βαρέλι

Ν’ αλείψουνε τα μούτρα και τ’ άλλα τους τα μέρη.

Σ’ αυτούς που 'χουν συνήθεια πάντα πρωί και βράδυ

μέσα στους δρόμους του χωριού κι ιδίως στο πηγάδι,

να ενεργούν ανίχνευση ως και κατασκοπεία

στων γυναικών τα θελκτικά τουριστικά τοπία

απ’ ένα τηλεσκόπιο τους έφερε εφέτος

για να μπορούν το έργο τους να εκτελούν ανέτως!

Έτσι σε όλους μοίρασε ο Άγιος τα δώρα του

και πριν να φύγει απ’ το νησί, πίσω ξανά στη χώρα του.

μας είπε συνωμοτικά, μήπως τον δει κανένας,

«Παιδιά του χρόνου λεύτεροι, στα σπίτια του ο καθένας».

Ο χειμώνας του 1948-49 έβρισκε χιλιάδες κομμουνιστές εξόριστους στον Αη Στράτη και άλλα ξερονήσια της Ελλάδας. Οι μπροστάρηδες της Εθνικής Αντίστασης του λαού μας, που πολέμησαν και έδιωξαν το φασίστα καταχτητή από τα χώματά μας χωρίς να λογαριάσουν προσωπικές θυσίες και το αίμα τους,  τιμωρούνταν από τις ξενόδουλες ελληνικές κυβερνήσεις για το «έγκλημά» τους να θέλουν την πατρίδα τους λεύτερη από κάθε είδους δεσμά και αφέντες.

Εξήντα πέντε πρωτοχρονιές αργότερα οι ίδιες προσδοκίες παραμένουν αδικαίωτες, ενώ πληθαίνουν αυτοί που νιώθουν «εξόριστοι» στον τόπο τους. Όμως, η ελπίδα δεν φυλακίζεται, ούτε μπορεί να εξοριστεί. Αντιστέκεται απέναντι στα κανόνια της συνθηκολόγησης και της υποταγής, κλείνει τα αυτιά της στις Σειρήνες της αυταπάτης και των ψευδαισθήσεων, μετουσιώνεται σε αγώνα ταξικό, ανταποκρινόμενη στις προκλήσεις των σύγχρονων δύσκολων καιρών. Μέχρι οι άνθρωποι του μόχθου να γευτούν τα αγαθά του ιδρώτα τους και ο λαός να γίνει κυρίαρχος στον τόπο του.

(Οικοδόμος στο «ΑΤΕΧΝΩΣ» - 31 Δεκέμβρη 2014).

…Εκτός από τα κάλαντα έχουμε και νέα να σας πούμε:

Το 2015 φέρνει στο διαδίκτυο το «ΑΤΕΧΝΩΣ», ένα νέο  ηλεκτρονικό περιοδικό για την πολιτική, τις τέχνες και τα γράμματα. Μια προσπάθεια που άρχισε να χτίζεται με ενθουσιασμό και μεράκι  από δουλευτάρηδες της πένας ―με «ερυθρά αιμοσφαίρια»― που μέλημά τους δεν είναι να «ξεχωρίσουν απ’ τον κόσμο», αλλά να υπηρετήσουν, με συνέπεια, την «Τέχνη» που γεννούν οι  αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας. Ο “Οικοδόμος” συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια.

Το “Να τα πούμε;” δημοσιεύτηκε λίγο νωρίτερα στο «ΑΤΕΧΝΩΣ». Δεν μπορείτε ―ακόμα― να το δείτε εκεί, διότι η σελίδα ―όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις― βρίσκεται σε δοκιμαστική λειτουργία. Αυτό δεν την εμποδίζει να εμπλουτίζεται με νέα-πρωτότυπα κείμενα  των συνεργατών της και να προετοιμάζεται ώστε να κάνει… δυναμική την εμφάνισή της στις οθόνες των υπολογιστών σας, την Πέμπτη 15 Γενάρη του 2015.

Εν αναμονή λοιπόν…

Σας ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και με δύναμη μπροστά!

Και… μην ξεχνάτε:

«ΑΤΕΧΝΩΣ», γιατί…

“Τέχνη είναι οι αγώνες του λαού”

(Στις οθόνες σας, από 15 Γενάρη)

Αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο Οικοδόμος

Η ofisofi συμμετέχει στο " ΑΤΕΧΝΩΣ ", γιατί..." Τέχνη είναι οι αγώνες του λαού"