"Σε ποια πέτρα, σε ποιο χώμα να ριζώσεις τώρα πια κι απ' τον θάνατο ακόμα πιο πικρή 'σαι προσφυγιά..."

Πάνε κι έρχονται καράβια
φορτωμένα προσφυγιά
βάψαν τα πανιά τους μαύρα
τα κατάρτια τους μαβιά

Σε ποια πέτρα, σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ' τον θάνατο ακόμα
πιο πικρή 'σαι προσφυγιά.

Πού να βρίσκεται ο πατέρας
ψάχνει η μάνα για παιδιά
μας εσκόρπισε ο αγέρας
σ' άλλη γη, σ' άλλη στεριά

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ 1972
Μουσική : Απόστολος Καλδάρας
Στίχοι: Πυθαγόρας
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Δυστυχώς επίκαιρο και οδυνηρό!

"...Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.
Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμάλωτου τη σκέψη του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς...." 
( Γ.Σεφέρης από τον Τελευταίο Σταθμό)