Το ταξίδι των Μάγων

James Tissot, Το ταξίδι των Μάγων, λάδι(1894)

" Το κάναμε με το φτάσιμο του κρύου,
Ακριβώς στον πιο άσχημο καιρό του χρόνου
Για ένα ταξίδι, και μάλιστα ένα τόσο μακρινό ταξίδι: 
Οι δρόμοι απέραντοι και ο χειμώνας τσουχτερός,
Η φοβερή αυγή του χειμώνα".
Και οι πονεμένες καμήλες, πληγωμένες στα πόδια, ακυβέρνητες,
Να είναι πεσμένες κάτω στο χιόνι που έλιωνε.
Υπήρξαν στιγμές που νιώθαμε θλίψη
Για τα καλοκαιρινά ξενοδοχεία στις πλαγιές, τις βεράντες,
Και τα τρυφερά κορίτσια που φέρνουν σερπέτι.
Ύστερα οι καμηλιέρηδες βλαστημώντας και γογγύζοντας
Να φεύγουν τρέχοντας ζητώντας το πιοτό τους και γυναίκες,
Και οι φωνές της νύχτας να σβήνουν, και η έλλειψη καταφυγίου,
Και οι εχθρικές πόλεις και οι μη φιλικές χώρες
Και τα χωριά βρώμικα και το κατάλυμα πολύ ακριβό:
Δυσκολευτήκαμε πολύ σ' αυτό το ταξίδι.
Στο τέλος προτιμήσαμε να ταξιδεύουμε όλη τη νύχτα
Να κοιμόμαστε ελάχιστα στ' αρπαχτά,
Με τις φωνές να βουίζουν στ' αυτιά μας, λέγοντας
Ότι όλο αυτό ήταν μια τρέλα.

  Ύστερα την αυγή κατηφορίσαμε σε μια κοιλάδα με ήπιο κλίμα,
Βρεγμένη, κάτω απ' τη γραμμή του χιονιού, που μυρίζει  βλάστηση.
Μ' ένα χείμαρρο να κυλάει  κι ένα νερόμυλο να χτυπάει το σκοτάδι.
Και τρία δέντρα στο χαμηλό ουρανό.
Κι ένα γέρικο άσπρο άλογο που κάλπαζε μακριά στο λιβάδι.
Ύστερα φτάσαμε σε μια ταβέρνα με κληματόφυλλα στο ανώφλι,
Στην ανοιχτή πόρτα έξι χέρια που παίζουν ζάρια για ασημένια κέρματα,
Και πόδια που κλωτσούν ασκιά κρασιού.
Αλλά δεν υπήρξε συμφωνία, κι έτσι εξακολουθήσαμε
Και φτάσαμε το βράδυ ακριβώς, ούτε στιγμή ενωρίτερα
Να βρούμε τη θέση ήταν (μπορεί να πεις ) ικανοποιητική.

   Όλα αυτά έγιναν πριν από πολλά χρόνια, θυμάμαι,
Και θα το έκανα ξανά, αλλά σημείωσε αυτό
Σημείωσέ το:
Οδηγηθήκαμε σ' όλη εκείνη την πορεία για
Γέννηση ή Θάνατο; Υπήρξε πραγματικά μια γέννηση,
Είχαμε απόδειξη και καμιά αμφιβολία. Είχα δει γέννηση και θάνατο,
Αλλά είχα φανταστεί ότι ήταν διαφορετικά` τούτη η γέννηση ήταν 
Σκληρή και πικρή αγωνία για μας, σαν θάνατος, ο δικός μας θάνατος.
Ξαναγυρίσαμε στα μέρη μας, σε τούτα τα Βασίλεια,
Μα δεν είχαμε πια εδώ άνεση, στην παλιά κατάσταση,
Μ' ένα λαό αλλοεθνή που αδράχνει τους θεούς του,
Ένας άλλος θάνατος θα ήταν προτιμότερος για μένα.

                                                                      Thomas Stearn Eliot
από το Άγγλοι και Αμερικάνοι ποιητές, εκδόσεις "Δωδώνη", Αθήνα - Γιάννινα 1999 σε μετάφραση Άλκη Τσελέντη