Ο Τσακιτζής της Ρόζας Εσκενάζυ

Η Ρόζα Εσκενάζυ, η μεγάλη ερμηνεύτρια του ρεμπέτικου και σμυρναίικου τραγουδιού έφυγε από τη ζωή στις 2 Δεκεμβρίου 1980. Πολλά τα τραγούδια που ερμήνευσε , εμένα όμως ένα μου αρέσει πάρα πολύ γιατί κουβαλάει μέσα του παιδικές μνήμες από εποχές που χάθηκαν για πάντα, ο Τσακιτζής, και η φωνή της Ρόζας είναι δεμένη με αυτές.
Έχω ακούσει πολλές ιστορίες από τον παππού μου - πατέρα της μάνας μου- μικρασιάτη πρόσφυγα από τα Αλάγια , αλλά και από τη γιαγιά μου - μάνα του πατέρα μου- από τα Βουρλά. Όμως και οι άλλες γυναίκες , όλες μικρασιάτισσες , άλλες μιλώντας ελληνικά και άλλες τούρκικα ανάκατα με λίγα ελληνικά κάτι είχαν να διηγηθούν έξω στα πεζούλια που μαζεύονταν, για τον Τσακιτζή που τον θεωρούσαν ήρωα, προστάτη των φτωχών. 

Μες της Σμύρνης τα βουνά
και τα κρύα τα νερά
μες της Σμύρνης τα βουνά
σαν λιοντάρι τριγυρνά.
-Με λεν εμένα Τσακιτζή
-Γειά σου, παληκάρι μου,
λεοντάρι στην καρδιά

Καθεμιά του ντουφεκιά
είναι και παρηγοριά.
Καθεμιά του ντουφεκιά
είναι και παληκαριά.
-Με λεν εμένα Τσακιτζή
-Γειά σου παληκάρι μου,
λεοντάρι στην καρδιά

Τη θρησκεία δεν κοιτά
Τούρκα αν είσαι για Ρωμιά
-Με λεν εμένα Τσακιτζή
Τάμα τό'χει στο θεό
να παντρεύει ορφανά.