Μνήμη Χριστόφορου Μηλιώνη
Τσιουγκρίσματα προπόσεις ευχές κι εμείς παράμερα
Στη γωνία - Χριστόφορε - πιάκαμαν το κιντόι
" ' Κούγω τον άνεμο π' αχάει μωρέ παπά Ντελή παπά
Τον ' κούγω να μαλώνει Ντελή παπά λεβέντη"
Κι έφτακαν στην πόρτα ανταριασμένες βελανιδιές
Η κοιλάδα του Γορμού στην αυλή - πώς χώρεσαν; -
Το ποτάμι ανοιξιάτικο με καραβίδες βίδρες
Πέστροφες κλαίουσες ανθισμένες ιτιές
Η λιάσα να τραμπαλίζεται ώσπου να
Φτάκομε αντίκρυ στ' αμπέλια για ράντισμα
Και φλαστολόγημα τα χωριά μας αντικρίζονταν
Μέγγουλη και Καξιός κι ανάμεσα ο
Κασιδιάρης και ο Οζερός αρυτίδωτος
Να καθρεφτίζονται τα βουνά ένα γύρω
Κι οι τζιέρμποι ισορροπώντας στο ατέλειωτο
Γαλάζιο
Τα δέντρα στο παραθύρι συλλογισμένα
Τα βουνά γερμένα στον ώμο τ' ουρανού
Κι ο Γορμός το ίσον κρατώντας - στο
Σακατεμένο πολυφωνικό - παίρνει
Βαθειές ανάσες
Απ' το γκρεμισμένο στήθος
Τάσος Πορφύρης, Ισόβια θλίψη, ύψιλον/βιβλία, Αθήνα 2019
Ο αγαπημένος Ηπειρώτης συγγραφέας Χριστόφορος Μηλιώνης έφυγε από τη ζωή στις 5 Ιανουαρίου 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου