Με μαζική συμμετοχή και σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23 Γενάρη 2016 στην Ανέζα Άρτας η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον κομμουνιστή δάσκαλο και λογοτέχνη Κώστα Πουρναρά (Μπόση), που διοργάνωσαν ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Άρτας, ο Σύλλογος Γυναικών Αμβρακικού και το ηλεκτρονικό περιοδικό ΑΤΕΧΝΩΣ.
Στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα εκδηλώσεων του παλιού δημοτικού σχολείου της Ανέζας, όπου πριν από 80 χρόνια δίδαξε ο Κώστας Πουρναράς, άνθρωποι όλων των γενιών και των ηλικιών, συναγωνιστές και φίλοι του, δάσκαλοι συνάδελφοί του, παλιοί μαθητές του, συντοπίτες του (δεν ήταν λίγοι και όσοι ταξίδεψαν για την εκδήλωση από άλλες μεριές της Ελλάδας, όπως Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Πρέβεζα, Βέροια κ.ά.) και πολλοί νέοι και νέες τίμησαν τον άνθρωπο που στρατεύτηκε στο πλευρό των αδικημένων και καταπιεσμένων και αφιέρωσε τη ζωή και το έργο του στην πάλη για το δίκιο του λαού και το σοσιαλισμό.
Σύντομο χαιρετισμό εκ μέρους του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Άρτας απηύθυνε ο πρόεδρος του συλλόγου Γιώργος Μαργώνης. Τόνισε ότι ο Κώστας Πουρναράς (Μπόσης) δίνει και σήμερα το παρόν «όπου χτυπά η καρδιά του σχολείου, η καρδιά του αγώνα, δίπλα στον εργάτη, τον αγρότη, τον πρόσφυγα, τον μαθητή» και έκλεισε με το κάλεσμα «ας είναι η ζωή του Κώστα Πουρναρά παρακαταθήκη για εμάς και φάρος για το πώς πρέπει να ζεις αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος».
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Νίκος Πουρναράς εκ μέρους του ηλεκτρονικού περιοδικού ΑΤΕΧΝΩΣ. Αναφέρθηκε στην πλούσια αγωνιστική διαδρομή και ανιδιοτελή προσφορά του Κώστα Πουρναρά, που ξεκίνησε με διώξεις, φυλακίσεις και εξορίες από το φασιστικό καθεστώς της μεταξικής δικτατορίας (μέλος του ΚΚΕ από το 1930, παύτηκε από δάσκαλος πριν τη γερμανική κατοχή, επέζησε από την μάχη των πολιτικών εξορίστων με την πείνα στον Αη Στράτη, τον χειμώνα του 1941-42) και συνεχίστηκε στο βουνό με τη συμμετοχή του στην ΕΑΜική Αντίσταση και τον ΔΣΕ (Πολιτικός Επίτροπος Ταξιαρχίας) και στην αναγκαστική πολιτική προσφυγιά (Τασκένδη, Σοβιετική Ένωση – Ρουμανία). Μια διαδρομή ταγμένη στα ιδανικά του σοσιαλισμού-κομμουνισμού και στην υπόθεση της σοσιαλιστικής επανάστασης, που σταμάτησε μόνο όταν ο Κώστας Πουρναράς (Μπόσης) έκλεισε για πάντα τα μάτια του. Τόνισε ότι με την εκδήλωση τιμώνται επίσης οι «γενιές των αγωνιστών που πήγαν κόντρα στην «κανονικότητα» και τον «ρεαλισμό» της εποχής τους που επίτασσε την υποταγή και υποδούλωση στους καταχτητές και δυνάστες του λαού μας». Η εκδήλωση, είπε, γίνεται και«για να στείλουμε ένα μήνυμα σε αυτούς που σήμερα επιβάλλουν ως «ρεαλισμό» και «κανονικότητα», πότε με «μνημόνια» και πότε με «ανάπτυξη», αυτοί που παράγουν και δημιουργούν τα πάντα σ’ αυτόν τον τόπο να παλεύουν για να επιβιώσουν και οι λίγοι που τους κλέβουν τον ιδρώτα να ζουν προκλητικά στη χλιδή» ότι «δεν θα σας κάνουμε τη χάρη!».
Στο συγγραφικό και μεταφραστικό έργο του Κώστα Πουρναρά (Μπόση) αναφέρθηκε με την ομιλία της η εκπαιδευτικός Σοφία Χατζηκυριάκου-Βώττη. Αναφέρθηκε ξεχωριστά στα βιβλία του σημειώνοντας ότι «η λογοτεχνία του δεν είναι ουδέτερη αλλά στρατευμένη στο πλευρό των φτωχών και καταπιεσμένων, στην υπηρεσία του σοσιαλιστικού οράματος, της διαπαιδαγώγησης ενός ανθρώπου απαλλαγμένου από τα ελαττώματα, τις αρχές και τα στερεότυπα της καπιταλιστικής κοινωνίας». Επισήμανε «το γεγονός ότι το λογοτεχνικό έργο του Κώστα Μπόση στο μεγαλύτερο μέρος του δεν είναι ακόμα γνωστό», και ότι «τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μια εκδοτική προσπάθεια στα πλαίσια της ανάδειξης έργων της αγωνιστικής λογοτεχνίας και της γνωριμίας τους με αυτά περισσοτέρων ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων», τονίζοντας την ανάγκη «να δοθεί προσοχή στο λογοτεχνικό έργο του Κώστα Μπόση και να υπάρξει ενδιαφέρον για την επανέκδοσή του.»
Ξεχωριστή ήταν η στιγμή που πήρε το λόγο ο αντιστασιακός Χρήστος Νταβαντζής, συναγωνιστής και φίλος του Κώστα Πουρναρά (Μπόση), που με συγκίνηση αναφέρθηκε στην γνωριμία τους (όταν ο ίδιος ήταν δεκάχρονος μαθητής) που, όπως είπε, καθόρισε τη ζωή του. Στην ομιλία του αναφέρθηκε επίσης στις αναμνήσεις του από τις επισκέψεις του στη Ρουμανία την δεκαετία του ΄70 για να συναντήσει τον Κώστα Πουρναρά. Είπε ότι ο Κώστας Πουρναράς (Μπόσης) «ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. Από αυτούς που αν υπήρχαν περισσότεροι ο κόσμος μας σίγουρα θα ήταν καλύτερος» τονίζοντας ότι «έμεινε μέχρι το τέλος αταλάντευτα πιστός στις ιδέες και στα ιδανικά του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, για τα οποία πολέμησε και αφιέρωσε τη ζωή του. Έφυγε με την πίκρα ότι οι πολύχρονοι αγώνες του λαού μας για το μέλλον που δικαιούται και αξίζει δεν ευοδώθηκαν, αλλά και με την βαθιά πεποίθηση ότι αυτός ο αγώνας θα συνεχιστεί από τις επόμενες γενιές, μέχρι να δικαιωθεί»και έκλεισε την ομιλία του καταχειροκροτούμενος.
Μεταξύ των ομιλιών μέλη της θεατρικής ομάδας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Άρτας διάβασαν αποσπάσματα από τα βιβλία του Κώστα Μπόση «Αη Στράτης, η μάχη της πείνας των πολιτικών εξορίστων στα 1941», «…Και το τρένο τραβούσε για τα ξεχερσώματα» και «Ο Κραβαρίτης».
Το ενδιαφέρον των παρισταμένων τράβηξε η έκθεση φωτογραφίας και ντοκουμέντωναπό τη ζωή, την αγωνιστική διαδρομή και το έργο του Κώστα Πουρναρά (Μπόση) καθώς και η έκθεση με τα βιβλία του «…Και το τρένο τραβούσε για τα ξεχερσώματα» και «Ο Κραβαρίτης» (εξαντλήθηκαν πριν το τέλος της εκδήλωσης), που πρόσφεραν σε προσιτή τιμή για την εκδήλωση οι εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη Εποχή».
Στον κόσμο μοιράστηκε επίσης μπροσούρα που περιείχε βιογραφικό σημείωμα του Κώστα Πουρναρά (Μπόση) και σύντομη αναφορά στο έργο του, βιβλιοκριτική του Κώστα Βάρναληγια το βιβλίο «Αη Στράτης, η μάχη της πείνας των πολιτικών εξορίστων στα 1941» και κείμενο του φωτογράφου Κώστα Μπαλάφα για το διδασκαλικό έργο του Κώστα Πουρναρά στην Ανέζα Άρτας.
Μετά την προβολή του βίντεο για τη ζωή και τη δράση του Κώστα Πουρναρά (Μπόση), η αίθουσα πλημμύρισε από τους ήχους του κλαρίνου και της κιθάρας φοιτητών από το Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου. Η εκδήλωση έκλεισε με τη συνοδεία τζουμερκιώτικου τσίπουρου και εδεσμάτων (ηπειρώτικες πίτες) που πρόσφεραν τα μέλη του Συλλόγου Γυναικών Αμβρακικού.
Το βίντεο που προβλήθηκε στην εκδήλωση
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου