Το ελικόπτερο

 

Ένα μεγάλο κουνούπι ζουζουνίζει πάνω απ' τα κεφάλια μας:

" Η Αθήνα παρουσιάζει όψιν θλιβεράν..."

Κόβει βόλτες πάνω απ' τις ταράτσες,

πάνω απ' τα αναποδογυρισμένα λεωφορεία

με τις μεγάλες διαφημιστικές επιγραφές:

" Ο θαυμαστός κόσμος των ζώων!"

Το μεγάλο κουνούπι

σαν να κουβαλάει όλες τις αρρώστιες του κόσμου

πότε - πότε λαμπυρίζει στον ήλιο.

" Η πόλις θυμίζει Δεκεμβριανά..."

Ζουζουνίζει το κουνούπι

βγαλμένο από τα μόνιμα μολυσμένα έλη

περνάει ξυστά τις ταράτσες, τις βεράντες,

φαίνεται το κεφάλι του οπερατέρ

που παίρνει υλικό για την τηλεόραση.

" Εικόνα βανδαλισμών, καταστροφή ξένης περιουσίας!"

Αυτή η φράση θα βάλει κάποια τάξη.

Περιουσία.

Ιδιοκτησία.

Το κουνούπι πηγαινοέρχεται.

Κι ο ήλιος δεν κάνει τίποτα!

Θα πεις, τι μπορεί να κάνει ο ήλιος;

( Μα θα μπορούσε να κάψει δυνατά

να πάρει φωτιά το κουνούπι να γκρεμιστεί

να μη γυρίζει πάνω απ' την αγρύπνια μας!)

" Η πόλις εισέρχεται εις την συνήθη ζωήν και κίνησιν..."

Το κουνούπι χάνεται στον ήλιο...

" Μην ξεχάσεις να φωνάξεις τον τζαμά."

" Τα αίματα βγαίνουν με νερό. Να, έτσι..."

" Καλά που είχα παρκάρει το αμάξι μου στους Αμπελόκηπους!"

" Εις ολόκληρον την χώραν απεκαταστάθη η τάξις."

Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή, Ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέμβρη, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1995, 3η έκδοση, σχέδια Γιώργη Βαρλάμου