"...Ξεφτίλα, τηλεόραση και πλήξη Τα πλοία στο λιμάνι σκουριάζουνε καιρό Κι ένα αεράκι να μη λέει να φυσήξει..."

Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ
Αντάρτες και θεοί κληρονομιά μου
Μετρούσα τούς αιώνες με τον ήλιο αρχηγό
Τα θαύματα του κόσμου όλα δικά μου
Μα κύλησαν τα χρόνια σε λάθος ποταμό
Ξεφτίλα, τηλεόραση και πλήξη
Τα πλοία στο λιμάνι σκουριάζουνε καιρό
Κι ένα αεράκι να μη λέει να φυσήξει

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο
Σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη
Αστράψε το νήμα, όνειρο παράνομο
Θεέ μου, φτάνει πρώτο
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώ το

Αθάνατη πατρίδα μου, προεκλογική
Της αφασίας και του μετ’ εμποδίων
Αδίστακτο τοπίο, τροχιά ελλειπτική
Των οραμάτων και των μυστηρίων
Μια πίκρα, μια μιζέρια που φτάνει ως το λαιμό
Με το που ανοίγεις την εφημερίδα
Ελλάδα σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ
Όπως σε πρόλαβα, σε γνώρισα, σε είδα

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο
Σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη
Αστράψε το νήμα, όνειρο παράνομο
Θεέ μου, φτάνει πρώτο
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώ το

Στη χώρα των ηρώων, γεννήθηκα κι εγώ
Βαριά, πολύ βαριά η κληρονομιά μου
Τις μέρες να μετρώ με ένα ήλιο ναυαγό
Τα τραύματα του κόσμου όλα δικά μου

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία : Αφροδίτη Μάνου