Περίεργο πράγμα οι συνειρμοί του νου. Ένα ερέθισμα και το μυαλό αρχίζει το ταξίδι. Αφετηρία η ανάρτηση του Ευρυτάνα Ιχνηλάτη με θέμα το βλέμμα της μνήμης.
Οι στίχοι του ποιητή συνοδεύουν τη φωτογραφία από τα Ευρυτανικά βουνά. Ο συνειρμός με οδηγεί στα Τζουμέρκα και στις καθημερινές διαδρομές από τα Γιάννενα στα Πράμαντα, όταν με τοποθέτησαν στο εκεί σχολείο το 1989 μετά από απόσπαση. Η διαδρομή μέσα από βουνά άγρια, δυσπρόσιτα, μεγαλοπρεπή, τρομακτικά το χειμώνα. Οι στίχοι του ποιητή μου έρχονταν αυθόρμητα στο στόμα κάθε μέρα που παίρναμε το δύσκολο και ανηφορικό δρόμο . Η μνήμη μου όμως δεν μένει εδώ .Μέσα στο κεφάλι μου και στα αυτιά μου έρχεται μια φωνή . Τα Πράμαντα με ταξιδεύουν σε έναν τραγουδιστή , τον Γιώργο Μεράντζα. Η φωνή του Μεράντζα είναι τόσο επικά συγκλονιστική όσο και τα βουνά της πατρίδας του. Θυμάμαι μια μεγάλη συναυλία στο Εθνικό Στάδιο των Ιωαννίνων, μάλλον το 1981 πρέπει να ήταν . Ο Μεράντζας ξεσηκώνει το κατάμεστο στάδιο με τη Μαριόλα, ένα μοιρολόι που το λέει ένας άντρας μπροστά στην πεθαμένη του γυναίκα .
Ανάμεσα στα πολλά που έχει ερμηνεύσει ξεχωρίζω μερικά που με αγγίζουν ιδιαίτερα. Ένας κόμπος η ερμηνεία του στο λαιμό μου .Λυγμός!
Και πώς να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι όταν ακούω τους " Ελευθερωτές ". Μέθεξη, κατάνυξη, σπαραγμός ψυχής!
αλλά και για το " Να καρτερείς"
Και βέβαια δεν θα μπορούσα να αφήσω απ΄έξω τα " Ξεχωρίσματα"
Την ανάρτηση αφιερώνω στον Ευρυτάνα Ιχνηλάτη που εξ αιτίας του ...ταξίδεψα.
"Τα θεμέλιά μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος".
(Οδυσσέας Ελύτης)Οι στίχοι του ποιητή συνοδεύουν τη φωτογραφία από τα Ευρυτανικά βουνά. Ο συνειρμός με οδηγεί στα Τζουμέρκα και στις καθημερινές διαδρομές από τα Γιάννενα στα Πράμαντα, όταν με τοποθέτησαν στο εκεί σχολείο το 1989 μετά από απόσπαση. Η διαδρομή μέσα από βουνά άγρια, δυσπρόσιτα, μεγαλοπρεπή, τρομακτικά το χειμώνα. Οι στίχοι του ποιητή μου έρχονταν αυθόρμητα στο στόμα κάθε μέρα που παίρναμε το δύσκολο και ανηφορικό δρόμο . Η μνήμη μου όμως δεν μένει εδώ .Μέσα στο κεφάλι μου και στα αυτιά μου έρχεται μια φωνή . Τα Πράμαντα με ταξιδεύουν σε έναν τραγουδιστή , τον Γιώργο Μεράντζα. Η φωνή του Μεράντζα είναι τόσο επικά συγκλονιστική όσο και τα βουνά της πατρίδας του. Θυμάμαι μια μεγάλη συναυλία στο Εθνικό Στάδιο των Ιωαννίνων, μάλλον το 1981 πρέπει να ήταν . Ο Μεράντζας ξεσηκώνει το κατάμεστο στάδιο με τη Μαριόλα, ένα μοιρολόι που το λέει ένας άντρας μπροστά στην πεθαμένη του γυναίκα .
Ανάμεσα στα πολλά που έχει ερμηνεύσει ξεχωρίζω μερικά που με αγγίζουν ιδιαίτερα. Ένας κόμπος η ερμηνεία του στο λαιμό μου .Λυγμός!
Και πώς να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι όταν ακούω τους " Ελευθερωτές ". Μέθεξη, κατάνυξη, σπαραγμός ψυχής!
αλλά και για το " Να καρτερείς"
Και βέβαια δεν θα μπορούσα να αφήσω απ΄έξω τα " Ξεχωρίσματα"
Την ανάρτηση αφιερώνω στον Ευρυτάνα Ιχνηλάτη που εξ αιτίας του ...ταξίδεψα.
4 σχόλια :
Εξαιρετικός ερμηνευτής, πολύ σεμνός άνθρωπος. Μια μουσική καλημέρα με ένα πολύ αγαπημένο μου. Καλή δύναμη!
Ευχαριστώ, να'σαι καλά.
Πολύ ωραία ανάρτηση Σοφία , εμπνέει σε ταξίδια που φέρνουν συγκίνηση! Μπράβο σε σένα και στον Ευρυτάνα ιχνηλάτη
Γειά σου Σοφία. Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την αφιέρωση.
Και τα τραγούδια, σπαράγματα ψυχής που αποπνέον κι' αυτά στις νότες τους ένα βαθύ καημό θύμησης.
Με αγάπη και εκτίμηση...
Δημοσίευση σχολίου