Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Κίνησ' ο Μάης για να 'ρθεί


Μάης, μήνας γενέθλιος. Μάης των λουλουδιών και των αγρών. Μάης του έρωτα. Μάης, ο πρώτος μήνας δίχως ρ, άνυδρος.Μάης της στέρησης και της εκπνοής της Άνοιξης. Μάης , Μισεμός. Μάης , μαγιοβότανο και μαγιόξυλο

Ακούστε εσείς οι όμορφες και σεις οι μαυρομάτες
Το Μάη κρασί μην πίνετε
κι όξω μην κοιμηθείτε
Τι βγαίνουν κλέφτες για φιλιά
και περπατούν τη νύχτα
Σέρνουν ψωμί για τα σκυλιά
να τρων να μη γαυγίζουν
Σέρνουν το μαγιοβότανο
μαγεύουν τα κορίτσια




Μάης μήνας των αγώνων
Σικάγο 1886


Μάης του 1936


Σκοπευτήριο Καισαριανής


Γαλλικός Μάης

 

Μάης των δολοφονιών

Γρηγόρης Λαμπράκης

 

 Αλέκος Παναγούλης



Ο Μάης του ποιητή

Γιάννης Ρίτσος

 Νὰ μὲ θυμόσαστε - εἶπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα
χωρὶς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σὲ πέτρες κι ἀγκάθια,
γιὰ νὰ σᾶς φέρω ψωμὶ καὶ νερὸ καὶ τριαντάφυλλα.

Τὴν ὀμορφιὰ
Ποτές μου δὲν τὴν πρόδωσα. Ὅλο τὸ βιός μου τὸ μοίρασα δίκαια.
Μερτικὸ ἐγὼ δὲν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ᾿ ἕνα κρινάκι τοῦ ἀγροῦ
τὶς πιὸ ἄγριες νύχτες μας φώτισα. Νὰ μὲ θυμᾶστε.
Καὶ συγχωρᾶτε μου αὐτὴ τὴν τελευταῖα μου θλίψη:
Θἄθελα
ἀκόμη μιὰ φορὰ μὲ τὸ λεπτὸ δρεπανάκι τοῦ φεγγαριοῦ νὰ θερίσω
ἕνα ὥριμο στάχυ. Νὰ σταθῶ στὸ κατώφλι, νὰ κοιτάω,
καὶ νὰ μασῶ σπυρὶ σπυρὶ τὸ στάρι μὲ τὰ μπροστινά μου δόντια
θαυμάζοντας κι εὐλογώντας τοῦτον τὸν κόσμο ποὺ ἀφήνω,
θαυμάζοντας κι Ἐκεῖνον ποὺ ἀνεβαίνει τὸ λόφο στὸ πάγχρυσο λιόγερμα. Δέστε:
Στὸ ἀριστερὸ μανίκι του ἔχει ἕνα πορφυρὸ τετράγωνο μπάλωμα. Αὐτὸ
δὲν διακρίνεται πολὺ καθαρά. Κι ἤθελα αὐτὸ προπάντων νὰ σᾶς δείξω.
Κι ἴσως γι᾿ αὐτὸ προπάντων θ᾿ ἄξιζε νὰ μὲ θυμᾶστε.
 

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ' τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.


 







7 σχόλια :

Μαρία Νικολάου είπε...

πολύ ωραίο!
καλό πολύχρωμο μήνα!

sofia είπε...

Ευχαριστώ Μαράκι,
Να είσαι καλά

teleytaios είπε...

Πλήρες το άρθρο σου, δε λείπει τίποτα!

Καλή Πρωτομαγιά λοιπόν και καλό μήνα :)

Ανώνυμος είπε...

καλό μήνα!!!!! χριστινα

sofia είπε...

Τελευταίε και Χριστίνα ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω

Να είστε καλά

Ανώνυμος είπε...

Θα αρχίσω ανάποδα:

Όταν ακούω "Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό...", ειδικά σε απαγγελία του Ρίτσου, πάντα σκέφτομαι ότι κατ' ουσίαν είναι α μ ε τ ά φ ρ α σ τ η η συγκινησιακή φόρτιση που μεταφέρουν αυτές οι λέξεις...
Πώς να πεις "δε βολεύονται" στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα ισπανικά, κτλ., και να σε πιάσει ρίγος;
Παλιά συζήτηση αυτή...

Άσε το "Ζ"....
Με συγκλονίζει αυτή η μουσική, με ταράζει...
Οι αντιστάσεις μου καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι...
Του καθενός η μνήμη τελικά είναι ο δικός του (πολύτιμος) πόνος.

Μία προς μία οι επιλογές σου.
Τα είπες όλα. Κι αυτό έχει την σημασία του. Κι εσύ τη δική σου. Πάντα.

http://youtu.be/JYXRYzBe8Hg

http://www.youtube.com
/watch?v=4130E4tCTf0

http://www.youtube.com/watch?v=mevLnYctKoU

Καλό γενέθλιο μήνα!

κ.κ.

sofia είπε...

Καλή μου κ.κ (ανώνυμη) και οι δικές σου επιλογές είναι διαλεχτές μία προς μία. Για να πω την αλήθεια και τα δύο τραγούδια των Χατζιδάκη - Γκάτσου τα είχα στο μυαλό μου.

Τα σχόλια σου πάντα ευαίσθητα και πολύ τιμητικά.

Ευχαριστώ και για τις ευχές.

Να είσαι καλά