Ρινίσματα που τα φυσούν μαγνήτες.
Σαν τα παιδιά σου,
άλλα στα ξένα κι άλλα στα Xenia.
Γιατί δεν έχει μέσα κι έξω πια,
πάνω και κάτω.
Ο τόπος φεύγει
δίπλα στ' ακίνητα τραίνα,
γαζωμένος από φωτογραφικές μηχανές.
Χειρολαβές μπήγονται στον εγκέφαλο,
μικρόφωνα, κεραίες τηλεοράσεως.
Χτίζουν το μέλλον κάτω απ' τη μύτη μας.
Πανύψηλο,
μας αφήνει απ' έξω
Μιχάλης Γκανάς, Ακάθιστος Δείπνος (1978)
στο Ποιήματα 1978-2012 , Μελάνι 2013
1 σχόλιο :
Καλησπέρα Σοφία απο εμένα και τον Δημήτρη. Ο Μιχάλης Γκανάς είναι αγαπημένος ποιητής, και όσα ποιήματά του μελοποιήθηκαν, δίνουν στο ελληνικό τραγούδι ερωτισμό και αποπνέουν αγάπη και σεβασμό στη γυναίκα. Έχω τα "Γιάλινα Γιάννινα" και τις "Ιστορίες γυναικών", αν θυμάμαι καλά τους τίτλους. Καλό σου βράδυ, να έχεις μία καλή εβδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου