...ένα γεφύρι πέτρινο απλώνει τ' άσπρα του φτερά

Εκεί που σμίγουν δυό ποτάμια

και αδελφώνουν τα νερά

ένα γεφύρι πέτρινο 

απλώνει τ' άσπρα του φτερά

Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε

τα πόδια που το περπατήσανε.

Κρυμμένο μέσα στα πλατάνια

ακούει τ' άγρυπνο νερό

ένα γεφύρι πέτρινο

που ταξιδεύει στον καιρό.

Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε

τα χείλη που το τραγουδήσανε

κι ακούω το γέλιο της χτισμένης

στα πέρατα της οικουμένης.

Μιχάλης Γκανάς, Ο ύπνος του καπνιστή ( 2003)

[Φωτογραφίες: Γεφύρι Κλειδωνιάβιστας ή Βοϊδομάτη( Μάης 2017)

Βρίσκεται στο χωριό Κλειδωνιά της επαρχίας Κόνιτσας, εκεί που τελειώνει η χαράδρα του Βίκου. Γεφυρώνει τον Βοϊδομάτη. Χτίστηκε το 1853 με έξοδα της Μπαλκίζ Χανούμ τού Μαλήκ Πασά.

Στο σημείο αυτό του ποταμού, προϋπήρχε από τους βυζαντινούς χρόνους μια παλιότερη γέφυρα η οποία είχε συνδεθεί μ’ ένα φονικό επεισόδιο που έγινε εκεί μεταξύ δυο οικογενειών της περιοχής και είχε σαν αποτέλεσμα να εγκαταλειφτεί ένα ολόκληρο χωριό. Δύο μεγάλες και πλούσιες οικογένειες συγκρούστηκαν για ζήτημα τιμής πάνω στο γεφύρι. Η μία ήταν η οικογένεια του Γεραίνη και η άλλη ήταν η οικογένεια του Σταμάτη. Νύφη η κόρη του Γεραίνη περνούσε μαζί με την οικογένεια και τους συγγενείς της πάνω από το γεφύρι, όταν ρίχτηκε πάνω τους η οικογένεια του Σταμάτη μαζί με φίλους. Στη μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν μεταξύ άλλων ο Γεραίνης με τη γυναίκα του και δύο ξαδέρφια της νύφης. Από τότε τραγουδιέται και το μοιρολόϊ της κόρης του Γεραίνη: "Δεν τον αλλάζω τον αχό/να πω άλλο τραγούδι/έχασα κύρη καί κυρά καί δυό πρώτα ξαδέρφια...".]

Πέτρινα Γεφύρια της Ελλάδας