Ονειρευόμασταν
στις άγριες νύχτες
όνειρα βίαια και πυκνά,
ονειρευόμασταν με την ψυχή και το σώμα
αν θα γυρίσουμε, να φάμε, να εξιστορήσουμε.
Ώσπου
αντηχούσε κοφτά, σιγανά
το παράγγελμα που συνόδευε την αυγή
«Wstawać»
και ράγιζε την καρδιά μας
Τώρα
που ξαναβρήκαμε τα σπίτια μας,
τώρα που χορτάσαμε την κοιλιά μας,
και οι αφηγήσεις μας στέρεψαν όλες,
σήμανε η ώρα.
Όπου να’ ναι θα ακούσουμε πάλι
το ξενικό παράγγελμα: «Wstawać»
όνειρα βίαια και πυκνά,
ονειρευόμασταν με την ψυχή και το σώμα
αν θα γυρίσουμε, να φάμε, να εξιστορήσουμε.
το παράγγελμα που συνόδευε την αυγή
«Wstawać»
και ράγιζε την καρδιά μας
τώρα που χορτάσαμε την κοιλιά μας,
και οι αφηγήσεις μας στέρεψαν όλες,
σήμανε η ώρα.
Όπου να’ ναι θα ακούσουμε πάλι
το ξενικό παράγγελμα: «Wstawać»
Πρίμο Λέβι, «Η ανακωχή», 11 Ιανουαρίου 1946
(Το παράγγελμα Wstawać ήταν το παράγγελμα «εγέρθητι» στα πολωνικά,
που άκουγαν κάθε πρωί οι έγκλειστοι στο Άουσβιτς. Ο Πρίμο Λέβι αυτοκτόνησε, πέφτοντας
από τις σκάλες του σπιτιού του στο Τορίνο., στις 11 Απριλίου του 1987)
Στο βίντεο σκηνές από τη μικρού μήκους ταινία του Andras Salamon Tell Your Children (2007).
Πηγή: Περιοδικό ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου