σπίτια και μαγαζιά ανθισμένα
σίγουρα φώτα και πολύχρωμες σημαίες
πλυμένα μ' άρωμα σαν αυτό που μεταφέρουν άνοιξη καλοκαίρι
τα λεωφορεία του μπάτη στις παράλιες πόλεις.
Διαβάσεις δίχως τις παγίδες που ρημάζουν
και τις καταπακτές που εξαφανίζουν τις ελπίδες
πλατείες και πάρκα χωρίς αχρείαστες προτομές
πλατείες και πάρκα ρεκλάμες του έρωτα και της ανυποψίας.
Ανάμεσα σε δύο νέους καθισμένους σε παγκάκι
φρεσκοκομμένους γυάκινθους
δυο κιθάρες και δυο βιολιά.
Ανάμεσα σε δαχτυλογράφα κι ασπριτζή
καθισμένους σ' ένα κάθισμα διπλό
λεωφορείου που πάει στο Κατσιπόδι ή στο Βραχώρι
σιγουριά
του τύπου που παράγει στους αγρότες
το ουράνιο τόξο πάνω από χωράφι
με χαλασμένα σπαρτά.
Ανάμεσα σε δυο πεύκα στην αυλή του σχολείου
πίδακα με το πρόσωπο πιτσιρίκου
ξεκαρδισμένου στα πιο γλυκά στα πιο ασημένια γέλια
κι απέναντι ομάδα μαθητών κι ο δάσκαλος
να παραδίνει ωδική και ιστορία.
Ανάμεσα στις άγνωστες παρέες
συνομιλίες τρυφερές κι ανοιχτές αγκαλιές.
Στα δωμάτια των Ποιητών τον αυγουστιάτικο ήλιο
να παίζει το "σκοινάκι" βγάζοντας τη γλώσσα του
σε αποτσίγαρα βιβλία χαρτιά περιοδικά μολύβια εφημερίδες
φλιτζάνια του καφέ κ' υπόλοιπα της νύχτας
και στους απέραντους βηματισμούς των Ποιητών
που προσπαθούν ν' ανατινάξουν τα δωμάτια.
Φαντάζομαι μετά 5 ή 50 χρόνια
τα πράγματα τη γη και τα κορμιά
βαμμένα με το νέο χρώμα
φαντάζομαι μετά 5 ή 50 χρόνια
για να σας προξενήσω διάθεση για τραγούδι
για να σας προξενήσω φωτιά στην καρδιά
για να σας σπρώξω αντίπερα να φορέσετε τη λευτεριά.
Θωμάς Γκόρπας
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου