Οθωμανικά Χρόνια, ο δρόμος
Οι Οθωμανοί ήταν ενημερωμένοι για τη σπουδαιότητα του δρόμου. Κατά τη διάρκεια του 1380 έχοντας ως επικεφαλής τον Μουράτ Ι΄επέκτειναν τη δύναμη τους στα Βαλκάνια και έφθασαν ως την Αδριατική ακτή και συγκεκριμένα ως τον Αυλώνα. Σε όλη τη διαδρομή υπέτασσαν τους διάφορους άρχοντες των πόλεων και κωμοπόλεων . Έτσι η Εγνατία πέρασε στον οθωμανικό έλεγχο και άρχισε να χρησιμοποιείται πάλι ως μία από τις κύριες οδικές αρτηρίες των Βαλκανίων. Η Εγνατία οδός απέκτησε ένα νέο όνομα: Sol Kol (Left Arm).
Το στρατηγικό σχέδιο των Οθωμανών στα Βαλκάνια είχε στόχο την κατάληψη και τον έλεγχο των βασικών δρόμων μέσω των οποίων γινόταν η μεταφορά του χρυσού, ασημιού, μολύβδου, χαλκού και σιδήρου της Σερβίας, Μακεδονίας και Βοσνίας. Ο τελικός στόχος ήταν να υποτάξουν αυτές τις περιοχές στερώντας από αυτά την οικονομική δύναμη. Η Εγνατία επομένως εξακολουθούσε να παίζει σπουδαίο ρόλο και να διατηρεί τη στρατηγική της σημασία και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τα στρατεύματα για μακρύτερη εξάπλωση .
Οι Οθωμανοί όμως πέτυχαν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο του δρόμου μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κεντρικής Αλβανίας μόνο μετά το 1501.
H Εγνατία την περίοδο αυτή είχε πολλούς ρόλους. Ήταν ο μεγαλύτερος άξονας διείσδυσης , αποικισμού και στρατιωτικών δραστηριοτήτων τόσο στην εποχή των κατακτήσεων όσο και αργότερα . Επίσης λειτούργησε ως ένας εμπορικός δρόμος που εξυπηρέτησε τις εμπορικές σχέσεις δύο θαλάσσιων δρόμων - του Αιγαίου και της Αδριατικής- παράλληλα με τη εξυπηρέτηση της ηπειρωτικής και βαλκανικής ενδοχώρας.
O αρχαίος δρόμος χρησιμοποιήθηκε και στα Οθωμανικά χρόνια αρχικά για κατακτητικούς σκοπούς και αργότερα για το ταχυδρομείο του Σουλτάνου. Ο οθωμανικός ulak (κρατικός αγγελιαφόρος)
και τα οθωμανικά menzilhane( ταχυδρομικοί σταθμοί πάνω στο δρόμο για αλλαγή αλόγων στα ταχυδρομικά αμάξια) ήταν όμοια με τα ρωμαϊκά.
Κατά τον 16ο αι. το δυτικό τμήμα του δρόμου μεταξύ Yenidje -i- Vardar(Γιαννιτσά)- και Ελβασάν ήταν παραμελημένο και αυτό φαίνεται από έναν κατάλογο αγγελιαφόρων μεταγενέστερης εποχής(1701-1702) που στέλνονταν σε πολλές κατευθύνσεις υπάρχει μόνο μία εγγραφή αποστολής αγγελιαφόρου σταλμένου από την Ανδριανούπολη στον Αυλώνα, διότι οι Οθωμανοί είχαν αναπτύξει ένα δίκτυο παράλληλων δρόμων μικρής ή μεγάλης σημασίας που στην ουσία λειτουργούσαν ως κεντρικοί.
Οι Οθωμανοί ήταν ενημερωμένοι για τη σπουδαιότητα του δρόμου. Κατά τη διάρκεια του 1380 έχοντας ως επικεφαλής τον Μουράτ Ι΄επέκτειναν τη δύναμη τους στα Βαλκάνια και έφθασαν ως την Αδριατική ακτή και συγκεκριμένα ως τον Αυλώνα. Σε όλη τη διαδρομή υπέτασσαν τους διάφορους άρχοντες των πόλεων και κωμοπόλεων . Έτσι η Εγνατία πέρασε στον οθωμανικό έλεγχο και άρχισε να χρησιμοποιείται πάλι ως μία από τις κύριες οδικές αρτηρίες των Βαλκανίων. Η Εγνατία οδός απέκτησε ένα νέο όνομα: Sol Kol (Left Arm).
Το στρατηγικό σχέδιο των Οθωμανών στα Βαλκάνια είχε στόχο την κατάληψη και τον έλεγχο των βασικών δρόμων μέσω των οποίων γινόταν η μεταφορά του χρυσού, ασημιού, μολύβδου, χαλκού και σιδήρου της Σερβίας, Μακεδονίας και Βοσνίας. Ο τελικός στόχος ήταν να υποτάξουν αυτές τις περιοχές στερώντας από αυτά την οικονομική δύναμη. Η Εγνατία επομένως εξακολουθούσε να παίζει σπουδαίο ρόλο και να διατηρεί τη στρατηγική της σημασία και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τα στρατεύματα για μακρύτερη εξάπλωση .
Οι Οθωμανοί όμως πέτυχαν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο του δρόμου μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κεντρικής Αλβανίας μόνο μετά το 1501.
H Εγνατία την περίοδο αυτή είχε πολλούς ρόλους. Ήταν ο μεγαλύτερος άξονας διείσδυσης , αποικισμού και στρατιωτικών δραστηριοτήτων τόσο στην εποχή των κατακτήσεων όσο και αργότερα . Επίσης λειτούργησε ως ένας εμπορικός δρόμος που εξυπηρέτησε τις εμπορικές σχέσεις δύο θαλάσσιων δρόμων - του Αιγαίου και της Αδριατικής- παράλληλα με τη εξυπηρέτηση της ηπειρωτικής και βαλκανικής ενδοχώρας.
O αρχαίος δρόμος χρησιμοποιήθηκε και στα Οθωμανικά χρόνια αρχικά για κατακτητικούς σκοπούς και αργότερα για το ταχυδρομείο του Σουλτάνου. Ο οθωμανικός ulak (κρατικός αγγελιαφόρος)
και τα οθωμανικά menzilhane( ταχυδρομικοί σταθμοί πάνω στο δρόμο για αλλαγή αλόγων στα ταχυδρομικά αμάξια) ήταν όμοια με τα ρωμαϊκά.
Κατά τον 16ο αι. το δυτικό τμήμα του δρόμου μεταξύ Yenidje -i- Vardar(Γιαννιτσά)- και Ελβασάν ήταν παραμελημένο και αυτό φαίνεται από έναν κατάλογο αγγελιαφόρων μεταγενέστερης εποχής(1701-1702) που στέλνονταν σε πολλές κατευθύνσεις υπάρχει μόνο μία εγγραφή αποστολής αγγελιαφόρου σταλμένου από την Ανδριανούπολη στον Αυλώνα, διότι οι Οθωμανοί είχαν αναπτύξει ένα δίκτυο παράλληλων δρόμων μικρής ή μεγάλης σημασίας που στην ουσία λειτουργούσαν ως κεντρικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου