Σα να μην γεννήθηκαν ποτέ,
σα να 'ταν ένα ψέμα
άνθρωποι που δώσαν την χαρά,
που 'φτασε και σε μένα.
Άγιοι που δεν θα γιορταστούν
γιατί δεν θα τους βρουν
ημέρα που ταιριάζει.
Άμυαλοι που πέσαν στην φωτιά
για να 'χει τ' όνειρο
φωλιά για να κουρνιάζει.
Δεν τους πρέπουν εικονίσματα
κεριά και καντηλέρια
που και που τις ώρες μας στην γη
και τη ματιά στ' αστέρια.
Μέσα στης ζωής τον πανικό
ασίκικο χορό
χορεύουν οι ψυχές τους
Αχ! καρδούλα δως μου δύναμη
να βρω κάποια στιγμή
κι εγώ τις αντοχές τους.
Γιάννης Χαρούλης - Άγιοι
Δίσκος: Μαγγανείες [Σε τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου