Μια μικρή ιστορία για το βιβλίο

 

    Μεγάλωσα σ' ένα σπίτι που δεν κυκλοφορούσαν βιβλία , γι΄αυτό δεν ξέρω πώς αγάπησα τόσο πολύ κάτι που δεν ήξερα. Προσπαθώ να θυμηθώ την πρώτη μου επαφή με τις σελίδες ενός βιβλίου αλλά δεν θυμάμαι τίποτε άλλο εκτός από το Αναγνωστικό της Α΄Δημοτικού. Μια εγκυκλοπαίδεια αργότερα που τη διάβασα μέχρι και την τελευταία λέξη και μετά ό,τι έντυπο έπεφτε στα χέρια μου. 

     Βιβλιοπωλείο δεν υπήρχε στο χωριό ούτε και βιβλιοθήκη. Ένα από τα πρώτα μου βιβλία το απέκτησα με πολλή χαρά μαζεύοντας χαρτάκια από τις σοκολάτες της δραχμής. Τα ταχυδρόμησα στην εταιρεία και μου έστειλαν τις Περιπέτειες των Εξερευνητών . Έτσι γνώρισα το Μάρκο Πόλο και το δρόμο του μεταξιού. Για να αποκτήσω δεύτερο πέρασαν πολλά χρόνια. Καλή τύχη όμως οδήγησε τα βήματά μου στη βιβλιοθήκη του σπιτιού ενός δικηγόρου. Τόσα πολλά βιβλία δεν είχα ξαναδεί. Δανείστηκα αρκετά από αυτά χωρίς ο ίδιος να το ξέρει. Τα διάβαζα με πολλή προσοχή και αρκετά τα επέστρεφα χωρίς να έχω καταλάβει το περιεχόμενο τους. Ήταν αρκετή η επαφή όμως μαζί τους για να διατηρείται το πάθος της ανάγνωσης και η επιθυμία απόκτησής τους. Τότε ήταν που αυτή η αγάπη έβαλε ένα στόχο για το μέλλον. " Όταν θα μεγαλώσω θα δουλεύω για να μπορώ να αγοράζω βιβλία" . Έγινε όνειρο, από αυτά που μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν στη ζωή μου. 

     Εγώ και τα βιβλία. Σχέση μόνον αγάπης. Κάθε επαφή μαζί τους μυσταγωγία και ιεροτελεστία . Προσεκτικό άγγιγμα πρώτα και ύστερα η μυρωδιά του χαρτιού,  το ξεφύλλισμα κάθε σελίδας με θρησκευτική ευλάβεια και μετά η προσπάθεια της ανακάλυψης του κόσμου  μέσα  από αυτές.

      Άρχισα να φτιάχνω τη βιβλιοθήκη μου με αιματηρές οικονομίες τον καιρό που ήμουν μαθήτρια στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου.Συνεχίζω να την εμπλουτίζω με ακόμη πιο αιματηρές οικονομίες σήμερα. Τα βιβλία αποτελούν κομμάτι του εαυτού μου και γι' αυτό πολύ δύσκολα τα αποχωρίζομαι. Όταν θα συμβεί αυτό, ο αποχωρισμός, θα είναι μόνο για να προσφερθούν ως δώρα σε ανθρώπους που έχουν καταλάβει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Προσφορά φιλίας και δείγμα ισχυρών και αγαθών συναισθημάτων.

     Μεγάλη αδυναμία μου τα παλιά βιβλία, σημαδεμένα πολλές φορές από αφιερώσεις και υπογραμμίσεις μαρτυρούν φιλίες και ανησυχίες, κουβαλούν μέσα στις κιτρινισμένες σελίδες τους τη γοητεία και τη μυρωδιά μιας άλλης εποχής. Τα καινούρια  πάλι συνεχίζουν να κεντρίζουν τη σκέψη μου, να εξάπτουν την περιέργεια μου και  να καλύπτουν τα κενά μου. 

    Όσο περισσότερο διαβάζω τόσο μεγαλύτερη γίνεται η επιθυμία της απόκτησης και άλλων βιβλίων. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο ώριμο το διάβασμα και οι επιλογές.Περισσότερο από ποτέ μ΄αρέσει να γράφω πάνω τους, να σημειώνω, να τσακίζω τις σελίδες τους, να μιλώ γι΄αυτά και να προσπαθώ να μεταδώσω λίγο από το δικό μου πάθος και στους άλλους. 

    Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί διαβάζω; Τι μου προσφέρει; 
Εκτός από αυτά που συνήθως υποστηρίζουμε, ότι τα βιβλία είναι φίλοι, είναι παρέα, εμένα τα βιβλία μου προσφέρουν τα κλειδιά  για να ανοίξω τις πόρτες της γνώσης και του νου, με βοηθούν να κατανοήσω τον κόσμο και τους ανθρώπους, αλλάζουν τη ζωή μου, με οδηγούν σε άλλους δρόμους , ίσως πιο μοναχικούς, με κάνουν άλλον άνθρωπο, πιο ελεύθερο, πιο ανεκτικό, πιο συνειδητό. Διότι ποτέ δεν χρησιμοποίησα την ανάγνωση μόνο για να περάσει η ώρα μου, αλλά για να βρεθώ ένα βήμα πιο μπροστά και να μπορέσω να βάλω ένα λιθαράκι στη διαμόρφωση  ενός πιο όμορφου κόσμου.

Στην μνήμη του αγίου Θερβάντες και του αγίου Σαίξπηρ που τιμώνται σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου