τον καλούσα με τ' όνομά του
του μιλούσα στον ενικό
με μια οικειότητα που ποτέ
δεν μου είχε επιτρέψει ως τότε.
Αχ, εσύ του' λεγα
και την ποιητική άδεια τού ζητούσα
ν' αποσυρθεί ο νους μου
απ' τα εγκόσμια κάλλη του συνομιλητή μου
ν' αδειάσει το κεφάλι μου
από εικόνες που περιέχουν αφές
φωνές όλο γεύσεις από χείλια πατικωμένα με νύχτα.
Να' μαι στη σκέψη αγνή, αγνή παραμιλούσα
να μη θέλω τίποτα έξω από σένα.
Προμηνύονται κι ευτυχισμένες μέρες
σκέφτηκα μες στη λογική του ύπνου
τώρα που ερωτεύτηκα το θάνατο
Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ, Του έρωτα χωρίς μέλλον από την συλλογή Ωραία έρημος η σάρκα, Καστανιώτης, Αθήνα 1995
Η σπουδαία αυτή ποιήτρια έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών.
"..." ένα τίποτα" είπαμε και πέρασε η ζωή..."
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου