Έμαθ' η νύχτα να μην κλαίει
το δάκρυ να' χει υπομονή
κι όσος καημός και να με καίει
βρίσκω δροσιά σε μια βροχή
Ήρθες και μου 'φερες το καλοκαίρι μου
χάρη στο χέρι σου δεν χάθηκα
στην καλοσύνη σου και στην αγάπη σου
πόσο ζεστάθηκα
Έμαθε ο πόνος να λυγάει
πήρα κουράγιο στη ζωή
τώρα η αγάπη μ' οδηγάει
στ' όνειρο που κάναμε μαζί
Μουσική/Στίχοι: Τζίφας Θόδωρος/Κινδύνης Κώστας
Τραγούδι : Γιάννης Πουλόπουλος
2 σχόλια :
Παλιός έρωτας ο Πουλόπουλος.
Ζεστή φωνή, γεμάτη αίσθημα, όχι όμως γλυκανάλατη.
Έχει τραγουδήσει Λόρκα καταμεσής της δικτατορίας, τότε που ήταν στο απόγειο της καριέρας του.
Το πιο διαχρονικό τραγούδι του δίσκου είναι το «Από έρωτα πεθαίνουν τα κλαριά» (και η «Κόρντοβα»).
Πουλόπουλος σε όλο του το μεγαλείο!!!
http://www.youtube.com/watch?v=2Hui_8oqyQY&feature=related
Επίσης έχει τραγουδήσει "Εμιλιάνο Ζαπάτα" του Πάμπλο Νερούδα και ένα σωρό άλλα, πολύ ωραία τραγούδια.
(Σου δίνω ιδέες για αφιέρωμα...)
κ.κ.
Παλιός αλλά από αυτούς τους έρωτες που έχουν διάρκεια.
Ευχαριστώ για τις ιδέες . Θα τις αξιοποιήσω εν καιρώ. Μου αρέσουν τόσο πολύ αυτά τα τραγούδια που αναφέρεις και τόσα πολλά ακόμη.
Δημοσίευση σχολίου