παίρνω φόρα και στη μάχη τους στρατιώτες μου οδηγώ.
Τους στρατιώτες...μια ντουζίνα μολυβένια στρατιωτάκια.
Κι έτσι τώρα παριστάνω τον μεγάλο στρατηγό!
Άναψε μεγάλη μάχη! Με το ξύλινο σπαθάκι
πάνω κάτω στην αυλή μας. Τι κακό, τι ταραχή!
Όμως, την επίθεσή μου τη διακόπτω λιγάκι,
γιατί μέσα μου είναι κάτι...κατιτί σαν προσευχή.
Όλοι οι στρατηγοί του κόσμου, δώσε, Θεέ μου, να' χουν τώρα
τα μουστάκια τους σκιτσάρει μ' ένα καρβουνάκι, και
το σπαθί τους που τραβάνε στη μεγάλη τους τη φόρα,
δώσε, Θεέ μου, να' ναι μόνο από αθώο κοντραπλακέ.
Δώσε ακόμη να μην έχουν στο μυαλό τους άλλη έγνοια,
τα κουμπιά τους να γυαλίζουν της μεγάλης τους στολής
και να οδηγούν στη μάχη στρατιωτάκια μολυβένια
μεσ' από τ' άσπρα και τα μαύρα τα πλακάκια της αυλής.
Αντώνης Σαμαράκης
Από το βιβλίο της Unicef , Έχω δικαίωμα, ένα ποίημα και δέκα ιστορίες για παιδιά, ι΄έκδοση, Αθήνα 1992
Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού η σημερινή. Ποια δικαιώματα; Όλα είναι γραμμένα μόνο στα χαρτιά γιατί η καθημερινότητα είναι πολύ σκληρή και θανατηφόρα για τα παιδιά σε όλο τον κόσμο. Τι θέλουν τα παιδιά για να είναι ευτυχισμένα; Θέλουν γονείς αγαπημένους, θέλουν μια ζεστή αγκαλιά, θέλουν ένα πιάτο σπιτικό φαγητό, θέλουν σχολείο, θέλουν παιχνίδι, θέλουν πατρίδα, θέλουν σπιτικό, θέλουν ασφάλεια, θέλουν να κοιμούνται ήσυχα τα βράδια, θέλουν να μεγαλώνουν σ' ένα κόσμο ειρηνικό και δίκαιο χωρίς φτώχεια, χωρίς πείνα, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς κακοποίηση, χωρίς εφιάλτες.
Γνωστοί οι ένοχοι , γνωστές και οι αιτίες! Ας μην γινόμαστε συνένοχοι, ας πολεμήσουμε τις αιτίες.
" Το γιατρικό για τον άνθρωπο είναι ο άνθρωπος"
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου