" Εγώ από παιδί το μόνο που ήθελα ήταν ν' αγοράζω βιβλία και να τα έχω δικά μου"(Ιουλιανός)

  Πολλές φορές μπαίνω σ' ένα βιβλιοπωλείο μόνο για να χαζέψω ή να ενημερωθώ για τις νέες εκδόσεις. Αυτή είναι η αρχική πρόθεση γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω χωρίς να έχω αγοράσει ένα ή πολλά βιβλία Παλιά ή καινούρια, ακριβά ή φτηνά. Συνήθως όταν μου τραβά το ενδιαφέρον ένα βιβλίο δεν κοιτώ την τιμή του και αν δε το αγοράσω δεν πρόκειται να ησυχάσω.
Βιβλιομανής ! Μακάρι να μπορούσα να τα έχω όλα, να μπορούσα να τα διαβάσω όλα.
Γι' αυτή την περίπτωση λοιπόν ανακάλυψα ένα ωραίο , μικρό βιβλίο , το " Βιβλιοθήκες γεμάτες φαντάσματα" του Jacques Bonnet.

  Σεπτέμβριος του 2010. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη. Μια βόλτα από τον Ιανό πάντα την κάνω. Υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δεν θα αγοράσω τίποτε , μόνον θα δω. Συνεπής ως προς την υπόσχεση , ετοιμάζομαι να φύγω . Τότε η άκρη του ματιού μου" πιάνει" τον τίτλο του προαναφερθέντος βιβλίου. Μου κεντρίζει το ενδιαφέρον το κείμενο στο οπισθόφυλλο:
"Μικρή ερωτική εξομολόγηση στο βιβλίο και στη λογοτεχνία.
 Ζείτε με το φόβο μήπως πέσει η βιβλιοθήκη σας και σας πλακώσει ενόσω κοιμόσαστε; Η υπερβολική συσσώρευση βιβλίων θέτει άραγε σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη της οικογένειας σας; Ταξινομείτε τα βιβλία σύμφωνα με το θέμα τους , τη γλώσσα, τον συγγραφέα, τη χρονολογία έκδοσης, το σχήμα τους ή μήπως με ένα εντελώς διαφορετικό κριτήριο που μόνο εσείς το γνωρίζετε; Μπορεί κανείς να τοποθετήσει πλάι πλάι σ' ένα ράφι δύο συγγραφείς που ήσαν θανάσιμα τσακωμένοι μεταξύ τους όσο ζούσαν ; Αυτά και άλλα πολλά καλούνται να επιλύσουν οι βιβλιομανείς, τελευταία δείγματα ενός είδους που τείνει να εκλείψει. Αυτοί που, εκτός από το πάθος να έχουν στην κατοχή τους βιβλία, θέλουν επιπλέον και να τα διαβάζουν.
Οι βιβλιοθήκες είναι ζωντανές υπάρξεις που αντικατοπτρίζουν την περιπλοκότητα του εσωτερικού μας κόσμου. Καταλήγουν συχνά να δημιουργούν ένα λαβύρινθο από τον οποίο , προς μεγάλη πλην όμως επικίνδυνη απόλαυση μας, μπορεί κάλλιστα να μη βγούμε ποτέ..."
 Το βιβλίο χαρακτηρίζεται ως " μικρή πραγματεία με θέμα την τέχνη να συμβιώνει κανείς μ΄έναν εξαιρετικά μεγάλο αριθμών βιβλίων....διότι στην πραγματικότητα, οι δεκάδες χιλιάδες σελίδες που καταλαμβάνουν τα ράφια μας κατοικούνται από ολοζώντανα φαντάσματα, τα οποία, έτσι και τα συναντήσουμε στο δρόμο μας , δεν μας αφήνουν πια ποτέ"

   Το αγοράζω μόνο και μόνο από τον τίτλο και το έχω ήδη διαβάσει στη διάρκεια του ταξιδιού Θεσσαλονίκη - Γιάννενα. Τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ  υπήρξαν για μένα πάντα ένας εξαιρετικά προσφιλής χώρος για την ανάγνωση βιβλίων. Πριν μερικά χρόνια όταν αναγκάστηκα να κάνω καθημερινά το δρομολόγιο Γιάννενα- Αγρίνιο θα έλεγα ότι έσπασα ρεκόρ διαβάσματος.
    Το βιβλίο χωρίζεται σε εννέα ενότητες και στην πρώτη του σελίδα γράφει:
        " Ύστερα από την ηδονή να έχεις τα δικά σου βιβλία,
           η άλλη μεγαλύτερη ηδονή είναι να μιλάς γι΄αυτά"  ( Charles Nodier)
Πολλές φορές συλλαμβάνω τον εαυτό μου να  έχω στο μυαλό μου κάτι που έχω διαβάσει, να θέλω να το πω και στους άλλους , να το μοιραστώ. Μου αρέσει  να μοιράζομαι αυτό που γνωρίζω.
Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι  ευτυχία διότι μπορώ και δανείζω βιβλία σε φίλους και συναδέλφους μου για τα οποία μετά γίνεται και συζήτηση. Ακόμη μεγαλύτερη χαρά νιώθω όταν μπορώ και χαρίζω βιβλία ιδιαίτερα σε ανθρώπους που γνωρίζω ότι θα τα αξιοποίησουν . Έχω όμως ένα ελάττωμα , δεν δανείζομαι βιβλία γιατί θέλω τα δικά μου, να τα σημειώνω , να τα σημαδεύω, να μπορώ να τα ξανακοιτάξω .
Σ΄αυτό το βιβλίο πάντως βρήκα κάτι από τον εαυτό μου.

   Αντιγράφω ένα μικρό απόσπασμα από την ενότητα 4 με τίτλο "Πρακτικές ανάγνωσης"
" Τα έχετε διαβάσει όλα;" Όχι , βέβαια. Ή μπορεί και ναι. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρω. Το θέμα είναι περίπλοκο. Υπάρχουν πολλά βιβλία που τα έχω διαβάσει και τα έχω ξεχάσει και ορισμένα που τα'χω  μόνο διατρέξει  και τα θυμάμαι. δεν τα' χω λοιπόν όλα διαβάσει , τα έχω  όμως όλα ξεφυλλίσει, εισπνεύσει, ζυγιάσει με το χέρι. Στη συνέχεια το βιβλίο παίρνει τρεις πιθανές κατευθύνσεις ( μιλώ για βιβλία διαλεγμένα και αγορασμένα από μένα τον ίδιο και συνεπώς ήδη " επιλεγμένα", και όχι βιβλία που μου έχουν στείλει): για άμεση ή εντός μικρού χρονικού διαστήματος ανάγνωση, για ανάγνωση εν ευθέτω χρόνω( αυτό μπορεί να σημαίνει βδομάδες, μήνες ή και χρόνια αν οι περιστάσεις είναι ιδιαίτερα δυσμενείς και η συρροή πολύ μεγάλη, και ονομάζεται " στοίβες βιβλία για διάβασμα") ή για τοποθέτηση στα ράφια. Και τούτα τα βιβλία είναι επίσης κατά κάποιον τρόπο "διαβασμένα', είναι ταξινομημένα κάπου στο μυαλό μου όπως στη βιβλιοθήκη μου. Θα αποδειχθούν χρήσιμα μια μέρα, δεν ξέρω πότε, δεν ξέρω σε τι, το σίγουρο είναι όμως πως δεν βρίσκονται εκεί τυχαία. Θα' πρεπε επίσης να κάνει λόγο κανείς για βιβλία που διάβασε και δεν του είπαν τίποτε, για κείνα με τα οποία ποτέ δεν θ' αποκτήσει καμία σχέση, γιατί, παρ' όλο το πνεύμα που εμφανώς διαθέτουν, δεν του ταιριάζουν, για κείνα που πρέπει να ξαναδιαβάσει απλώς για την ευχαρίστησή του, για κείνα που κατά πάσα βεβαιότητα δεν πρόκειται να ανοίξει ποτέ αλλά τα οποία δεν θέλει  να αποχωριστεί, για κείνους τους συγγραφείς που ορκίζεται να ξανδιαβάσει το σύνολο του έργου τους  μια μέρα ή για να τους ανακαλύψει επιτέλους κ.λ.π....."
(Jacques Bonnet, Βιβλιοθήκες γεμάτες φαντάσματα, Άγρα 2010)