"Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα, γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα, γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα...

" Αη-Στράτης , Ανάφη, Γαύδος, Γυάρος, Ικαρία, Ίος, Κίμωλος , Κύθηρα, Αντικύθηρα, Λέρος, Λήμνος, Μακρόνησος, Μήλος, Νάξος, Σαμοθράκη, Σαντορίνη, Σέριφος, Σίκινος, Σίφνος, Τρίκερι, Φολέγανδρος, Χίος, είναι οι κυριότεροι τόποι εξορίας..."

 " Τόποι άνυδροι, κτίρια εγκαταλελειμμένα, χώροι σιωπηλοί: ένας κόσμος απόκοσμος..."

" ...Κοντά , ενίοτε δίπλα στους αρχαίους ναούς, στα θέατρα, στις αγορές της δημοκρατίας του αρχαίου κόσμου, προστέθηκε ετούτος ο τύπος μνημείου: οι φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δείγμα ποιότητας ενός καθεστώτος που γεννήθηκε στη σκέπη του δωσιλογισμού και της προδοσίας και που για χρόνια πολλά κράτησε τη χώρα σε έναν μεσαιωνικού τύπου σκοταδισμό."

 " Στην ερημιά μιας μισάνοιχτης πόρτας βλέπουμε την εσωτερική ερήμωση που γεννά κάποιες στιγμές η φυλακή , στη σκουριά βλέπουμε τη φθορά των ψυχικών και των σωματικών δυνάμεων των εξορίστων, στον σπασμένο σοβά  βλέπουμε ραγισμένα από το μαρτύριο σώματα...

" Είναι εικόνες στοιχειωμένες , όχι γιατί αυτοί που μαρτύρησαν  δεν απεικονίζονται , αλλά γιατί ίσα ίσα υποδεικνύονται μέσα από ό,τι απεικονίζεται.."

"..οι ξεκοιλιασμένες πόρτες υποδύονται τους κρατούμενους, οι ραγισμένοι σοβάδες , τα σκαλωμένα ξέφτια στα συρματοπλέγματα υποδύονται τους κρατούμενους...

 " Δεν είναι που η φύση επανακτά τα ερημωμένα στρατόπεδα και τις φυλακές. Είναι που τα ίδια τα ανθρώπινα  έργα γίνονται όλο και πιο αφύσικα καθώς χαλάνε, καθώς ραγίζουν, γέρνουν, σπάνε, σκουριάζουν...

" Και σήμερα όσο ποτέ, τούτος ο κόσμος της φρίκης δεν πρέπει να παραδοθεί στην ταξινομητική εξημέρωση του. Σε εποχές κινδύνου είναι που ξεπετιέται η αλήθεια  του παρελθόντος ως διαρκή αποτίμηση . Στο όνομα αυτού του κόσμου και των ανθρώπων που τον έζησαν , ας είναι τούτες οι εικόνες όχι ένα μνημόσυνο αλλά μια συνεισφορά στον αγώνα για να σκεφτούμε έναν άλλο κόσμο"

Οι στίχοι στον τίτλο είναι από  το Καπνισμένο Τσουκάλι του Γιάννη Ρίτσου

Τα κείμενα με τη σειρά που δημοσιεύονται είναι αποσπάσματα  από:

1. Στρατής Μπουρνάζος, Μισός αιώνας πολιτικής εξορίας στην Ελλάδα: σκέψεις για την ιστορική μελέτη του φαινομένου
2. Γιώργος Μαργαρίτης, Μνημεία του πρόσφατου χθες
3. Σταύρος Σταυρίδης, Εικόνες - σκέψεις;

Και βρίσκονται στο φωτογραφικό λεύκωμα
 " Τόποι Εξορίας,ένα σημερινό βλέμμα."
Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2009