Ελισάβετ Μουτζάν - Μαρτινέγκου, το γράψιμο ως επανάσταση

Ελισάβετ Μαρτινέγκου , μια γυναίκα του 19ου αι

" Ζηλωταί του βαρβαρικού ήθους της Πατρίδος μου , μη συγχυσθήτε! αλλά τι λέγω μη συγχσθήτε, αλλοίμονον! σεις εγινήκατε θηρία από τον θυμόν σας. Εγώ συγχωρώ εις τας κόρας πολλά γράμματα. Εγώ διορίζω εις αυτάς τας ιδίας την ελευθερίαν εις το να ευγαίνουν από το σπήτι, όθεν εγώ εις τα μάτια σας βεβαίως φαίνομαι εν τέρας της φύσεως, δεν με μέλλει. Το ήθος είναι βάρβαρον, τυραννικόν. Εγώ μισώ, βδελύττωμαι, ονειδίζω όλα τα βαρβαρικά, τα τυραννικά πράγματα, μήτε φοβούμαι εκείνους οπού τ' αγαπούν και διαφεντεύουν. Ήθος σκληρόν της Πατρίδος μου, εμέ οπού δεν θέλω υπανδρείαν (διατί μ΄ετρόμαζαν τα παραδείγματα μερικών γυναικών υπανδρεμένων) εμέ λέγω οπού δεν θέλω υπανδρείαν με καταδικάζεις να ζήσω πάντοτε κλεισμένη σ' ένα  σπήτι ` να μην υπάγω ποτέ εις την εκκλησίαν, να μη πατήσω ποτέ γην, να μη γροικήσω την γλυκείαν πνοήν των ζεφύρων, να μη θεωρήσω[λείπει μία λέξη] την γαλάζιαν όψιν του ουρανίου ενδύματος. Ήθος τυραννικόν, ήθος βάρβαρον εσύ, ναι, με καταδικάζεις αλλ' εγώ εμπάιζω την καταδίκην σου, όχι, όχι, ο Θεός δεν μου έδωσε καρδίαν αχρείαν, ούτε συ με τα κλεισίματάσου, με τα φυλακώματά σου ηδυνήθης ποτέ να μου την αχρειώσης , αυτή επιθυμεί πάντοτε τας μεγάλας επιχειρήσεις, και είναι πάντοτε έτοιμη να τας αρχίση και να τας τελειώση...
...Επάνω εις αυτό το ήθος εγώ έκαμα ένα συμπερασμόν ο οποίος είναι τούτος. Η ελευθερία, μάλιστα δε και τα γράμματα δίδουν εις τον άνθρωπον μεγάλην ευτολμίαν, μήτε τον αφίνουν να σύρνεται ωσάν ζώον από την γνώμην των άλλων, τώρα ίσως οι παλαιοί εγκάτοικοι τούτης της Νήσου όντες ακόμην πολλά βάρβαροι δια να έχουν τας γυναίκας ωσάν σκλάβας εστοχάσθηκαν να τα ςκρατούν κλεισμένας και αγράμματους. Εγώ έκαμα τούτον το συμπερασμόν διατί βλέπω πως όλοι οι κακοί άνδρες δεν αγαπούν τα γράμματα και την ελευθερίαν εις τας γυναίκας των. Έχουσι δίκαιον. Μα τον Δία, οπού μία γυναίκα δεν ημπορεί ποτέ να μάθη την κακήν πολιτείαν του ανδρός της μήτε δύναται να του την  ελέγξη σωστά όταν ευγαίνει από το σπήτι και όταν είναι αγράμματη και αμαθής..."
Ελισάβετ Μουτζάν - Μαρτινέγκου 


 Αυτοβιογραφία
Η Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου (1801-1832), η ζακυνθινή λόγια και πεζογράφος με λογοτεχνική και δραματουργική δραστηριότητα από την περίοδο 1820 – 1825, το έργο της οποίας έμεινε σχεδόν όλο ανέκδοτο, ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας του νησιού. Σήμερα δεν θα μας ήταν γνωστή χωρίς την Αυτοβιογραφία της, που εξέδωσε το 1881, σαράντα εννέα χρόνια μετά το θάνατό της, λογοκριμένη και συντομευμένη, ο γιος της, Ελισαβέτιος Μαρτινέγκος.( η συνέχεια εδώ )

 

Προσωπογραφία Ελισάβετ Μουτσά-Μαρτινέγκου.

Ελισάβετ Μουτζάν - Μαρτινέγκου: Ήθος τυραννικόν, ήθος βάρβαρον
Ρωγμή στη σιωπή για την καταπίεση των γυναικών το 19ο αιώνα