Κύριοι συνάδελφοι, η ανεργία
πρόβλημα είναι ακανθώδες.
Εφ΄ω και είναι ευκαιρία
το Συμβούλιόν μας το εργώδες
να της αφιερώση μίαν...συζήτησιν
εφ' όσον η εργασία δεν έχει ζήτησιν.
Διότι είναι καθαρά θεομηνία
δια το έθνος η ανεργία.
Αίνιγμα αποτελεί δια πάντα τίμιον
πολίτην και υγι΄ως σκεπτόμενον
της ανεργίας το φαινόμενον.
Και επιπλέον, εξόχως επιζήμιον.
Κύριοι, οι καιροί ου μενετοί!
Θα απετέλει δε αδυναμίαν μας θανάσιμον,
εάν ημείς, του έθνους οι εκλεκτοί,
δεν εύρωμεν μίαν δικαιολογίαν βάσιμον,
και την εμπιστοσύνην ούτω χάσωμεν
του λαού, ήτις μάς είναι λίαν χρήσιμος.
Πρέπει, λοιπόν, δεόντως ν' αντιδράσωμεν.
Διότι θα είναι συμφορά μοιραία και κρίσιμος
εάν κρούσματα κοινωνικής έχωμεν αναταραχής,
ενώ ευρισκόμεθα επί ξηρού ακμής!
Θα ήτο δια το έθνος απειλή ολέθρια,
που το μαστίζει τόση ανεργία!
Δεν συμφωνείτε, κύριοί μου;
Το συμφερότερον, κατά την άποψιν μου,
είναι ν' αποφασίσωμεν ότι το πρόβλημα ελύθη,
και να το παραδώσωμεν στην λήθη.
Την άποψη σας, να τη βράσουμε! Η ανεργία
πληγή και παιδεμός του τόπου,
θα λείψει μονάχα τη μέρα όπου
θα μπείτε ε σ ε ί ς σε ανεργία!
(1930)
Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ποιήματα, Μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, Θεμέλιο, 2000, ε΄έκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου