Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Νότης Περγιάλης


Πολλές φορές ακούμε τραγούδια , βλέπουμε ταινίες, αλλά δεν δίνουμε σημασία σε όλους τους δημιουργούς. Συγκρατούμε το όνομα του ηθοποιού, του τραγουδιστή, του συνθέτη αλλά σπάνια του συγγραφέα , του στιχουργού ή του διασκευαστή ενός λογοτεχνικού έργου. Έτσι συνέβη και με το Νότη Περγιάλη. Ενώ τον γνώριζα , κυρίως ως ηθοποιό και μάλιστα από εκπομπές ραδιοφωνικές, δεν ήξερα ότι κάποια πολύ γνωστά τραγούδια ήταν σε στίχους δικούς του. Αυτά σκεφτόμουν καθώς διάβαζα ότι ο Νότης Περγιάλης έφυγε από τη ζωή πριν ένα χρόνο ακριβώς (10 Νοεμβρίου 2009).
Ο Νότης Περγιάλης σπούδασε στο θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα. Από το 1949 εργαζόταν ως ηθοποιός Ανάμεσα στα θεατρικά έργα που έγραψε είναι «Το κορίτσι με το κορδελλάκι», «Χρυσό χάπι» και «Αντιγόνη της Κατοχής» (Λαϊκό θέατρο Μάνου Κατράκη 1954, 1958 και 1960 αντίστοιχα), «Μάσκες για Αγγέλους» (θίασος Έλσας Βεργή 1959), «Τρελλό φεγγάρι» (Άρμα Θεάτρου 1965), «Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή» (θίασος Χατζίσκου Νικηφοράκη 1974-5)
Επίσης είναι ο στιχουργός του πολύ διάσημου τραγουδιού" Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι" τη μουσική του οποίου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις. Επίσης έφραψε τα τραγούδια "Ο λεβέντης", " Τι να την κάνω τη χαρά", "Το μπλόκο της Καισαριανής" που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης,και το τραγούδι" Γκρεμισμένα σπίτια" με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου,
Έγραψε το σενάριο και συμμετείχε ως αφηγητής στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975) (τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου έργου του Νίκου Καζαντζάκη) σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και πολλά άλλα.

"Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι"



"Ο λεβέντης"



"Το μπλόκο της Καισαριανής"



"Τι να την κάνω τη χαρά"



"Γκρεμισμένα σπίτια"



Ως Μαρίνος Αντύπας από την ταινία "Το αίμα βάφτηκε κόκκινο"

3 σχόλια :

dreamteamk9 είπε...

Σοφία, μου αρέσουν πολύ οι αναρτήσεις-αφιερώματα σε ανθρώπους και τόπους που κάνεις.
Και ξέρεις να επιλέγεις μουσικές και βίντεος. :))

sofia είπε...

Φταίνε τα ακούσματα και τα βιώματα.

annboukou είπε...

Σοφία και μένα με συγκίνησε η ανάρτηση,επειδή παρακολουθούσα ανελιπώς την τηλεοπτική μεταφορά του "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και θυμάμαι τη φωνή του αφηγητή. Αισθάνθηκα άσχημα που δε θυμόμουν ποιος ήταν, ούτε γνώριζα για τις στιχουργικές του ικανότητες. Ποτέ δεν είναι αργά...