Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Τα παραμύθια της προφορικής παράδοσης
Πάντα μου άρεσαν τα παραμύθια. Με αυτά μεγάλωσα τα χρόνια εκείνα που δεν υπήρχε τηλεόραση, ούτε καν ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και αργότερα μου άρεσαν να διαβάζω παραμύθια και φανταστικές ιστορίες. Και όταν έγινα μαμά έλεγα στα παιδιά μου παραμύθια, αγόραζα βιβλία με παραμύθια και μάλιστα με ξετρέλαιναν οι ωραίες εικονογραφήσεις. Ακόμη και σήμερα, που τα παιδιά μου μεγάλωσαν, όταν βρω ένα ωραίο εικονογραφημένο παραμύθι το αγοράζω. Τα παραμύθια όμως είναι ακόμη πιο ωραία όταν τα ακούς , αφού είναι είδος της προφορικής παράδοσης.Κάθε Κυριακή , 10 το πρωί, στο Δεύτερο Πρόγραμμα του ραδιοφώνου(άλλη αγαπημένη συνήθεια) ακούγεται μία εκπομπή, που παρουσιάζει η Αγνή Στρομπούλη και έχει θέμα τα παραμύθια της προφορικής παράδοσης.http://www.deytero.gr/ekpempoume/01002-stis-ilines-tis-mpilines Δεν είναι ότι ακούς ένα παραμύθι είναι ο τρόπος της αφήγησης που σε γοητεύει. Παραμύθια απο όλες τις γωνιές της Ελλάδας αλλά και όπου υπήρχαν κάποτε Έλληνες.Προτείνω την εκπομπή ανεπιφύλακτα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Βραυρώνας
21 Νοεμβρίου 2010
Ο καιρός σήμερα της Παναγίας, αν και κοντεύει τέλος Νοεμβρίου δε λέει να συμβαδίσει με το ημερολόγιο. Και τα μυαλά μας όμως μας τα ξεσηκώνει για έξω. Που να κάτσει κανείς μέσα με τέτοια λιακάδα. Έτσι είπαμε σήμερα να πάμε στη Βραυρώνα, σε ένα από τα σημαντικότερα ιερά της Αρχαίας Αττικής.
Η Βραυρώνα βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Αττικής, νότια της Αρτέμιδος (Λούτσα) και βόρεια του Πόρτο Ράφτη. Ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο βρίσκονται πολύ κοντά στη θάλασσα, σε μια περιοχή που ο χείμαρρος Ερασίνος δημιουργεί βάλτους και έτσι έχει πολλές προσχώσεις. Στο Ιερό αυτό λατρευόταν η Άρτεμις, θεά του κυνηγιού, της φύσης αλλά και της ευτοκίας, καθώς και η Ιφιγένεια, η οποία επιστρέφοντας από την Ταυρίδα όπου την είχε μεταφέρει η Θεά έγινε Ιέρεια εκεί (αυτή είναι η κατά Ευριπίδη εκδοχή του μύθου).
Έχουμε περάσει απ' έξω πάρα πολλές φορές αλλά δεν τα καταφέραμε να πάμε ποτέ. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε. Σκοπός μας να πάμε πρώτα στο Αρχαιολογικό Μουσείο και μετά στον Αρχαιολογικό Χώρο. Το Μουσείο αποδείχτηκε ανέλπιστα ενδιαφέρον και μας πήρε πάνω από μια ώρα. Έχει ευρήματα από τις ανασκαφές του Ιερού και της γύρω περιοχής αλλά και μια αίθουσα με υπέροχα ευρήματα από ανασκαφές σε περιοχές της νοτιοανατολικής Αττικής. Έκαιγε ο ήλιος και έτσι αφήσαμε τον αρχαιολογικό χώρο για μια άλλη φορά, που θα έχει συννεφιά.
Μετά το μουσείο πήγαμε για φαΐ στην παραλία της Νέας Λούτσας, μεταξύ Λούτσας, Βραυρώνας. Αρκετοί ήταν αυτοί που κάνανε μπάνιο (!!!). Κάτσαμε για φαΐ δίπλα στο κύμα αλλά το φαΐ ήταν από μέτριο έως κάκιστο. Μας αποζημίωσε όμως το τοπίο. Απογευματάκι πια γυρίσαμε στο σπίτι μας. Για άλλη μια φορά γεμάτοι και περήφανοι για τα σπουδαία έργα αυτών που ζήσανε αιώνες πριν σ' αυτόν τον τόπο και μεγαλούργησαν!!!
Περισσότερες φωτογραφίες:
http://picasaweb.google.com/dimoshellas2/Vravron21112010#
Περισσότερες πληροφορίες:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%81%CE%B1%CF%85%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B1
http://hellas.teipir.gr/prefectures/greek/Attikis/Brabrona.htm
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010
Γιάννενα , μια πόλη μαγική
Mια μικρή προσπάθεια να δημιουργήσω με το One True Media.Φωτογραφίες από τα Παλιά Γιάννενα. Γαλήνη, ηρεμία, άρωμα άλλης εποχής σε αντίθεση με το χαοτικό περιβάλλον και την αγχωτική ατμόσφαιρα μιας σύγχρονης μεγαλούπολης
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010
Οι Πάπυροι της Οξυρρύγχου
Εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=33&artId=323527&dt=21%2F11%2F2010#ixzz1613yK8lS
Πηγαίνετε να ακούσετε και τα κομμάτια στο http://classics.uc.edu/music/yale/index.html πατώντας αντίστοιχα στο Song A & Song B
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=33&artId=323527&dt=21%2F11%2F2010#ixzz1613yK8lS
Πηγαίνετε να ακούσετε και τα κομμάτια στο http://classics.uc.edu/music/yale/index.html πατώντας αντίστοιχα στο Song A & Song B
Jack London
Υπάρχουν κάποια βιβλία που όταν τα διαβάσεις , σου αλλάζουν όλο τον τρόπο σκέψης , την ίδια σου τη ζωή. Ήμουν πολύ νέα όταν διάβασα πρώτα τη "Σιδερένια φτέρνα" και μερικά χρόνια αργότερα "Το φλογερό φως της μέρας" και την " Κοιλάδα του φεγγαριού" του Jack London, βιβλία που με επηρέασαν βαθύτατα όχι μόνο γιατί κατήγγειλαν την εκμετάλλευση των ανθρώπων από τους δυνατούς ούτε γιατί ασκούσαν μια ανελέητη κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά γιατί αναθεωρούσαν τις αξίες της ζωής και του κόσμου γενικότερα που είχαν ως βάση και κριτήριο την αγάπη του χρήματος και του πλούτου. Η απάντηση του συγγραφέα ήταν ένας διαφορετικός τρόπος ζωής κοντά στη φύση με κυρίαρχη αξία την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέσα στα πλαίσια μιας διαφορετικής κοινωνίας.
"Η σιδερένια φτέρνα" γράφτηκε το 1907 και είναι ένα ουτοπικό μυθιστόρημα για την αιματηρή επανάσταση των καταπιεζομένων μαζών εναντίον των ισχυρών πλουτοκρατών ...το πρώτο κατηγορητήριο του καπιταλισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, που γνώρισε μια τεράστια κυκλοφοριακή επιτυχία και αποτελεί ένα είδος προφητείας μιας φασιστικής επανάστασης στα 1932 και επιβεβαιώνει την πίστη του συγγραφέα προς μια ύστατη χρυσή εποχή της κοινωνικής επανάστασης. Δίνεται σαν την ιστορία του μάρτυρα σοσιαλιστή Έρνεστ Έβερχαρντ, όπως βγαίνειμετά από το θάνατό του από την ψυχή των ανθρώπων"( Από τον βιβλιογραφικό πίνακα του ομώνυμου βιβλίου, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος , 1980)
" Το φλογερό φως της ημέρας" γράφτηκε το 1910 μετά τη βιαιότητα της "Σιδερένιας φτέρνας"...η γαλήνη που διατρέχει το έργο παραξένεψε και ενόχλησε τον αναγνώστη. Το κοινό περίμενε ένα μυθιστόρημα σχετικό με το κυνήγι του χρυσού στο Βορρά και ο Λόντον τους πρόσφερε ένα έργο που αποτελούσε μια μελέτη για τον πλουτισμό. Ούτε λίγο ούτε πολύ ήταν ένα ακόμη δείγμα της μεθόδου" πειθώ μέσω της κατάπληξης", τέχνασμα που ο Λόντον το μεταχειριζόταν αρκετά συχνά και πολλές φορές εντελώς ωμά, προκειμένου να διακηρύξει το σοσιαλιστικό του πιστεύω και να το διασπείρει σ' ένα κοινό, που αλλιώς ούτε καν θα το πρόσεχε..."(Από τον πρόλογο του Francis Lacassin στο ομώνυμο βιβλίο, Ζαχαρόπουλος, 1987)
" Η κοιλάδα του φεγγαριού" ΄γράφτηκε το 1913 και σύμφωνα με τη γνώμη του Ίρβινγκ Στόυν, περιέχει ό,τι καλύτερο σκέφτηκε και έγραψε ο Τζακ Λόντον . " Στο μεγάλο αυτό λυρικό μυθιστόρημα ...εξυμνείται η φυσική ζω'η , η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και καταγγέλλεται η καπιταλιστική εκμετάλλευση( από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, Ζαχαρόπουλος, 1988)
Ο Jack London ανακηρύχθηκε το 1913 ως ο πιο διαβασμένος κι αγοραζόμενος συγγραφέας της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μολονότι υπερηφανευόταν ότι είναι ο πιο καλοπληρωμένος συγγραφέας στον κόσμο συνήθιζε να υπογράφει στα γράμματά του " Υμέτερος, για την επανάσταση"
Στις 22 Νοεμβρίου του 1916 , μόλις 40 χρονών , αυτοκτονεί για να ξεφύγει από την κοινωνία που τον είχε καταδικάσει να πεθάνει από επιτυχία, στην πολυτελή του βίλλα, στο Γλεν Έλλεν στην Καλιφόρνια, ανάμεσα στα σχέδια του ιδεώδους ράντσο που πάντα ονειρευόταν
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010
Yma Sumac
Τραγουδίστρια (σοπράνο) από το Περού, με απίστευτο εύρος φωνής, που ξεπερνούσε τις τέσσερεις οκτάβες.
Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1922 στο χωριό Ιτσοκάν, που βρίσκεται στα ύψη των Άνδεων. Το πραγματικό όνομά της ήταν Ζοΐλα Αουγκούστα Εμπεατρίς Τσαβαρί ντε Καστίγιο. Υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ίμα Σουμάκ, που στη γλώσσα των Ίνκας σημαίνει «Πόσο όμορφη».
Γρήγορα άρχισε να μιμείται με τη φωνή της τους φυσικούς ήχους και να τραγουδά θρησκευτικά τραγούδια των προγόνων της. Προτού κατακτήσει τον κόσμο είχε γίνει ο θρύλος του τραγουδιού στα χωριά των Άνδεων. Λόγω της καταγωγής της από τους Ίνκας, όπως διέδιδε ή ίδια, αλλά και της ασύλληπτης φωνής της, τη θεωρούσαν πρόσωπο ιερό και την αποκαλούσαν «Κόρη του Ήλιου».
Την ανακάλυψε το 1942 ο μαέστρος Μόιζες Βιβάνκο, ο επονομαζόμενος «Τζορτζ Γκέρσουιν του Περού». Εκείνος ήταν 17 κι εκείνη 13. Την παντρεύτηκε και την έκανε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Τη δεκαετία του '50 η Ίμα Σουμάκ εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής της.
Το ρεπερτόριό της περιλάμβανε παραδοσιακά τραγούδια του Περού και της Λατινικής Αμερικής, ενώ φλέρταρε και με τηντζαζ. Η ίδια και πολλοί φανατικοί θαυμαστές της ισχυρίζονταν ότι η φωνή της εκτείνονταν σε πέντε οκτάβες. Γερμανοί ειδικοί που μέτρησαν την έκταση της φωνής της, τη βρήκαν στις 4,5 οκτάβες. Αυτό τις δημιούργησε προβλήματα ρεπερτορίου, καθώς κανένας συνθέτης δεν έγραφε τραγούδια για τέτοιο εύρος φωνής. Μία αντιπροσωπευτική ανθολογία του έργου της με τίτλο «Queen of Exotica» κυκλοφόρησε το 2005.
Η Ίμα Σουμάκ έφυγε από τη ζωή την 1η Νοεμβρίου 2008, καταβεβλημένη από τον καρκίνο, που την ταλαιπωρούσε από τις αρχές του χρόνου. Όλη την απίστευτη έκταση της φωνής της μπορεί να την ακούσει κάποιος στο τραγούδι του 1950 «Chuncho (The Forest Creatures)
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010
Το ραντεβού του φεγγαριού με την Πούλια
Πριν ξημερώσει η Κυριακή - 21 Νοεμβρίου- η πανσέληνος θα βρίσκεται πάνω από το αστρικό σμήνος των Πλειάδων. Οι Πλειάδες είναι γνωστές με το όνομα Πούλια
Οι Πλειάδες είναι τα λαμπρότερα άστρα ενός αστρικού σμήνους που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ταύρου, σε απόσταση 450 ετών φωτός .
Η Πούλια έγινε ποίημα και τραγούδι
Σαπφώ
| ||||||||||||||||
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010
Έκτωρ Κακναβάτος
Έκτωρ Κακναβάτος: «Άγγιξε μέσω της ποίησης το μυστήριο»
του Χάρη Βλαβιανού(http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=58752&enthDate=01032008)
«Η ΠΟΙΗΣΗ,
ΟΧΗΜΑ ΕΚ
ΒΑΘΕΩΝ, ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ
ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟΝ ΠΑΦΛΑΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ», ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ Ο ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ
Γενέτειρα: Πειραιάς, 1920 Σπουδές/ Σταδιοδρομία: Σπούδασε μαθηματικά στο Παν/μιο Αθηνών (1937-1941) και εργάστηκε μέχρι το 1981 ως καθηγητής σε φροντιστήρια και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, επειδή λόγω αριστερών φρονημάτων δεν μπορούσε να διοριστεί στο Δημόσιο. Έλαβε μέρος στην Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ και στη διάρκεια του Εμφυλίου συνελήφθη και εξορίστηκε, αποφεύγοντας ωστόσο να ενταχθεί σε κομματικούς μηχανισμούς και να ενστερνιστεί δογματικές γραμμές. Το 1943, μεσούσης της Κατοχής, δημοσιεύει την πρώτη του συλλογή Fuga και το 1944 συνυπογράφει, με τον φίλο και ποιητή Δημήτρη Παπαδίτσα, το δοκίμιο «Μια θέση και μια έφοδος», «μανιφέστο» που υπερασπίζονταν με μαχητικό και προκλητικό τρόπο τις ποιητικές θέσεις και αισθητικές αντιλήψεις των νέων τότε ποιητών. Το 1984 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης.
Το γνωρίζετε; Το πραγματικό όνομά του είναι Γιώργος Κοντογιώργης και το πρώτο του ποίημα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Κατεύθυνση, το 1943. Μεταφραστικές εμμονές: Έχει ασχοληθεί συστηματικά και έχει μεταφράσει επανειλημμένως το έργο της σημαντικής Γαλλίδας ποιήτριας Joyce Μansour, (βλ. τον πιο πρόσφατο τόμο, Κραυγές,Σπαράγματα, Όρνια, «Άγρα», 1994), καθώς και τους Φανταστικούς βίους του Μarcel Schwob («Άγρα», 1987). Κριτική ετυμηγορία:Η αμφίδρομη συνομιλία του Κακναβάτου με την ποίηση των Ελλήνων υπερρεαλιστών (Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος, Κάλας) και το δημοτικό τραγούδι, καθώς και η στενή σχέση που αναπτύσσει με την αναπεπταμένη, ενορατική γλώσσα ενός Σικελιανού ή Ελύτη είναι προφανής. Το δικό του ποιητικό σχέδιο, ωστόσο, δεν εξαντλείται σε μία απλή αναθεώρηση του υπερρεαλιστικού κανόνα, αλλά λόγω και του πάθους του για την επιστήμη των μαθηματικών (εδώ συναντιέται με τον Βαλερί και τον Τσέχο Μίροσλαβ Χόλουμπ) ανοίγεται στις σύγχρονες θεωρίες του χάους, αξιοποιώντας παράλληλα με πρωτοφανή, καινοτόμο και ανατρεπτικό τρόπο όλες τις δυνατότητες και τα κοιτάσματα της ελληνικής γλώσσας. Τα ποιήματα του Κακναβάτου, αν και εκ πρώτης όψεως μοιάζουν με εκθαμβωτικά λεκτικά πυροτεχνήματα, εντούτοις οργανώνουν ένα συνεκτικό, σθεναρό, αισιόδοξα προτρεπτικό λόγο, που αποσκοπεί να «ιδρύσει μια άλλη πραγματικότητα», ικανή να συμφιλιώσει τον άνθρωπο με τις «ακαταμάχητα αβέβαιες», χαοτικές διαστάσεις του κόσμου.
Βιβλιογραφία:Οι πρώτες έντεκα συλλογές ( Fuga, Διασπορά , Η κλίμακα του λίθου, Τετραψήφιο , Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή, Διήγηση, Οδός Λαιστρυγόνων , Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας, Τα μαχαίρια της Κίρκης, Ιn perpetuum, Κιβώτιο ταχυτήτων ) κυκλοφορούν σε δύο τόμους από την «Άγρα» (1990). Από τις ίδιες εκδόσεις και οι επόμενες συλλογές, Οιακισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός (1995), Χαοτικά Ι (1997), Ακαρεί (2000), Υψικαμινίζουσες νεοπλασίες (2001), Στα πρόσω ιαχής (2005). Στην «Άγρα» εκδόθηκε επίσης η μελέτη του για τον Μεγάλο Ανατολικό του Εμπειρίκου (1991) και τα Βραχέα και Μακρά, συλλογή δοκιμίωνγια την ποίηση (2005). Στίχοι: «Όσες φορές η γνώση γιγαντώθηκε πέρα από τις κεκορεσμένες συμβάσεις της ήταν που άγγιξε μέσω της ποίησης το μυστήριο »
Διαβάστε και το κείμενο της Μαρίας Χούκλη
Λαλίστατη σιωπή
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
Νότης Περγιάλης
Πολλές φορές ακούμε τραγούδια , βλέπουμε ταινίες, αλλά δεν δίνουμε σημασία σε όλους τους δημιουργούς. Συγκρατούμε το όνομα του ηθοποιού, του τραγουδιστή, του συνθέτη αλλά σπάνια του συγγραφέα , του στιχουργού ή του διασκευαστή ενός λογοτεχνικού έργου. Έτσι συνέβη και με το Νότη Περγιάλη. Ενώ τον γνώριζα , κυρίως ως ηθοποιό και μάλιστα από εκπομπές ραδιοφωνικές, δεν ήξερα ότι κάποια πολύ γνωστά τραγούδια ήταν σε στίχους δικούς του. Αυτά σκεφτόμουν καθώς διάβαζα ότι ο Νότης Περγιάλης έφυγε από τη ζωή πριν ένα χρόνο ακριβώς (10 Νοεμβρίου 2009).
Ο Νότης Περγιάλης σπούδασε στο θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα. Από το 1949 εργαζόταν ως ηθοποιός Ανάμεσα στα θεατρικά έργα που έγραψε είναι «Το κορίτσι με το κορδελλάκι», «Χρυσό χάπι» και «Αντιγόνη της Κατοχής» (Λαϊκό θέατρο Μάνου Κατράκη 1954, 1958 και 1960 αντίστοιχα), «Μάσκες για Αγγέλους» (θίασος Έλσας Βεργή 1959), «Τρελλό φεγγάρι» (Άρμα Θεάτρου 1965), «Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή» (θίασος Χατζίσκου Νικηφοράκη 1974-5)
Επίσης είναι ο στιχουργός του πολύ διάσημου τραγουδιού" Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι" τη μουσική του οποίου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις. Επίσης έφραψε τα τραγούδια "Ο λεβέντης", " Τι να την κάνω τη χαρά", "Το μπλόκο της Καισαριανής" που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης,και το τραγούδι" Γκρεμισμένα σπίτια" με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου,
Έγραψε το σενάριο και συμμετείχε ως αφηγητής στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975) (τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου έργου του Νίκου Καζαντζάκη) σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και πολλά άλλα.
"Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι"
"Ο λεβέντης"
"Το μπλόκο της Καισαριανής"
"Τι να την κάνω τη χαρά"
"Γκρεμισμένα σπίτια"
Ως Μαρίνος Αντύπας από την ταινία "Το αίμα βάφτηκε κόκκινο"
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)