Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Ὁ μεγαλύτερος ἥλιος ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ νέο φεγγάρι...

 Α΄
 Ὁ μεγαλύτερος ἥλιος ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ
κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ νέο φεγγάρι
ἀπόμακρα στὴ μνήμη σὰν ἐκεῖνα τὰ στήθη.
Ἀνάμεσό τους χάσμα τῆς ἀστερωμένης νύχτας
κατακλυσμὸς τῆς ζωῆς.
Τ᾿ ἄλογα στ᾿ ἁλώνια
καλπάζουν καὶ ἱδρώνουν
πάνω σὲ σκόρπια κορμιά.
Ὅλα πηγαίνουν ἐκεῖ
καὶ τούτη ἡ γυναῖκα
ποὺ τὴν εἶδες ὄμορφη, μιὰ στιγμὴ
λυγίζει δὲν ἀντέχει πιὰ γονάτισε.
Ὅλα τ᾿ ἀλέθουν οἱ μυλόπετρες
καὶ γίνουνται ἄστρα.
Παραμονὴ τῆς μακρύτερης μέρας.

ΙΔ΄


Τώρα,
μὲ τὸ λιωμένο μολύβι τοῦ κλήδονα
τὸ λαμπύρισμα τοῦ καλοκαιρινοῦ πελάγου,
ἡ γύμνια ὁλόκληρής της ζωῆς·
καὶ τὸ πέρασμα καὶ τὸ σταμάτημα καὶ τὸ πλάγιασμα καὶ τὸ τίναγμα
τὰ χείλια τὸ χαϊδεμένο δέρας,
ὅλα γυρεύουν νὰ καοῦν.
Ὅπως τὸ πεῦκο καταμεσήμερα
κυριεμένο ἀπ᾿ τὸ ρετσίνι
βιάζεται νὰ γεννήσει φλόγα
καὶ δὲ βαστᾷ πιὰ τὴν παιδωμή -
φώναξε τὰ παιδιὰ νὰ μαζέψουν τὴ στάχτη
καὶ νὰ τὴ σπείρουν.
Ὅ,τι πέρασε πέρασε σωστά.
Κι ἐκεῖνα ἀκόμη ποὺ δὲν πέρασαν
πρέπει νὰ καοῦν
τοῦτο τὸ μεσημέρι ποὺ καρφώθηκε ὁ ἥλιος
στὴν καρδιὰ τοῦ ἑκατόφυλλου ρόδου.

Γιώργος Σεφέρης , Θερινό ηλιοστάσι(αποσπάσματα)

Ολόκληρο το ποίημα εδώ


2 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Η τέλεια επιλογή για το Θερινό ηλιοστάσιο σήμερα...

Σταθερή αξία ο Σεφέρης!

Ανάμεσα στους πρώτους αγαπημένους μου.
Είχα αντιγράψει πολλά ποιήματά του από τη δανειστική βιβλιοθήκη και τα είχα μάθει απέξω, προτού αποκτήσω τα άπαντά του.
(Ψώωωωωνιο σου λέω...)

κ.κ.

sofia είπε...

Τώρα τι να σου πω εγώ , που εσύ τα βρίσκεις όλα τέλεια;

Τα είχες μάθει απ΄έξω; Δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να μάθω τίποτε απ' έξω. Τα έχω στο μυαλό μου , ξέρω πού βρίσκονται αλλά δεν μπορώ να τα θυμηθώ. Οπότε αναγκάζομαι να ψάχνω στα βιβλία.

Για μια ακόμη φορά ευχαριστώ

Καλό βράδυ