Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...
Δημήτρης Γληνός
Τρίτη 18 Ιουνίου 2013
Σφαλισμένες θύρες
5 σχόλια
:
Ανώνυμος
είπε...
Πολλοί στίχοι είναι σαν πόρτες, πόρτες κλειστές σ’ ερημωμένα σπίτια. ΡΙΤΣΟΣ
ΠΟΡΤΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ Πόρτες κλειστές. Μάταια χτυπάς να σου ανοίξουν. Έξω χιονιάς και παγωνιά, μέσα το τζάκι να ζεσταίνει. Κι ούτε κατάλαβες, πως και γιατί σε κλείδωσαν απέξω. Χτυπάς γερά, φωνάζεις, δεν σ’ ακούνε. Μην περιμένεις, πάρε τη βαριά. Πόρτες που δεν ανοίγουνε τις σπάνε. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις. Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Κ. ΓΩΓΟΥ
Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή... Γ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή μια πόρτα για σένα χαμένη. Ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός, δεν είναι για σένα στερνός. Μ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
...δεν είναι εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τις κουρταλεί... ΣΟΛΩΜΟΣ
ΥΓ1. Τι ωραίες φωτογραφίες! ΥΓ2. Να μη λες ότι χάθηκα...
Σοφία καλησπέρα.Θα μου επιτρέψεις να συμπληρώσω τις φωτογραφίες σου τις συγκλονιστικές,με κάτι δικό μου: "Άνοιξες κι έκλεισες δυνατά την πόρτα. Ποιός έμεινε απ΄έξω; Εκείνος που ΄διωξες ή αυτός που δεν σου χτύπησε;"' Οι φωτογραφίες σου περιγράφουν την μνήμη, την απώλεια, την απουσία,και είναι σκληρές μαζί και τρυφερές.Περιμένουν το χάδι μας,το βλέμμα μας κι εσύ Σοφία επιμένεις να τις επισκέπτεσαι και να τις "ανοίγεις"με την αγάπη σου.Σε ευχαριστώ,Αθηνά.
5 σχόλια :
Πολλοί στίχοι είναι σαν πόρτες, πόρτες κλειστές σ’ ερημωμένα σπίτια.
ΡΙΤΣΟΣ
ΠΟΡΤΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ
Πόρτες κλειστές.
Μάταια χτυπάς να σου ανοίξουν.
Έξω χιονιάς και παγωνιά,
μέσα το τζάκι να ζεσταίνει.
Κι ούτε κατάλαβες,
πως και γιατί σε κλείδωσαν απέξω.
Χτυπάς γερά,
φωνάζεις, δεν σ’ ακούνε.
Μην περιμένεις,
πάρε τη βαριά.
Πόρτες που δεν ανοίγουνε τις σπάνε.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.
Κ. ΓΩΓΟΥ
Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή...
Γ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή
μια πόρτα για σένα χαμένη.
Ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν είναι για σένα στερνός.
Μ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
...δεν είναι εύκολες οι θύρες
εάν η χρεία τις κουρταλεί...
ΣΟΛΩΜΟΣ
ΥΓ1. Τι ωραίες φωτογραφίες!
ΥΓ2. Να μη λες ότι χάθηκα...
κ.κ.
Πολύ εντυπωσιακή επανεμφάνιση!
Σε ευχαριστώ πολύ για τους όμορφους στίχους.
Την αγάπη μου
Σοφία καλησπέρα.Θα μου επιτρέψεις να συμπληρώσω τις φωτογραφίες σου τις συγκλονιστικές,με κάτι δικό μου:
"Άνοιξες κι έκλεισες δυνατά την
πόρτα.
Ποιός έμεινε απ΄έξω;
Εκείνος που ΄διωξες ή αυτός που
δεν σου χτύπησε;"'
Οι φωτογραφίες σου περιγράφουν την μνήμη, την απώλεια, την απουσία,και είναι σκληρές μαζί και τρυφερές.Περιμένουν το χάδι μας,το βλέμμα μας κι εσύ Σοφία επιμένεις να τις επισκέπτεσαι και να τις "ανοίγεις"με την αγάπη σου.Σε ευχαριστώ,Αθηνά.
Σε ευχαριστώ Αθηνά για τους στίχους σου και για τη ματιά σου.
Να ' σαι καλά.
Εικόνες με ατέλειωτους συνειρμούς.
Να είσαι καλά, εξαιρετικό και πρωτότυπο το θέμα!
Δημοσίευση σχολίου