Φυσάει

Ποίηση : Τάσος Λειβαδίτης

Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης

Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Απαγγελία: Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Δίσκος : Φυσάει ( 1993)

 

Οι μέρες που δικάζουν

Έρχονται πια οι μέρες, που δικάζουν,
θα μετρηθούν τα ποσοστά μας
και θα τα βρούμε όλα μπροστά μας.
Δεν το φοβάμαι, ούτε το θέλω,
μα δεν υπάρχουνε λαγοί μες στο καπέλο,
τώρα θα δούμε, τα λεφτά μας τι αγοράζουν.

Κι αν όλα βγουν αληθινά,
δε θα χαρώ, ούτε θα κλάψω
και δε θα πω, στο είχα πει,
δεν ξέρω πως, ούτε γιατί,
χωρίς μια λέξη το τσιγάρο σου θ' ανάψω.

Και τα παιδιά που χάσανε την μπάλα,
που δεν τους βγαίνουν τα όνειρά τους,
βλέπουν να χάνεται η στεριά τους.
Και δεν το θέλουν και φοβούνται,
πως όλα τώρα θα 'ναι λίγα και μικρά
κι ούτε τα λάθη τους δε θα 'ναι πια μεγάλα.

Κι αν όλα βγουν αληθινά,
δε θα χαρώ, ούτε θα κλάψω
και δε θα πω, στο είχα πει,
δεν ξέρω πως, ούτε γιατί,
χωρίς μια λέξη το τσιγάρο σου θ' ανάψω.

Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Ερμηνεία:Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Χάρις Αλεξίου 
Δίσκος: Φρέσκο χιόνι

Αμαρτωλό

Στη Σμύρνη Μέλπω,Ηρώ στη Σαλονίκη
Στο Βόλο Κατινίτσα έναν καιρό
Τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Λέλα

Ο τόπος μου ποιος ήταν,ποιοι οι δικοί μου;
Αν ξέρω ανάθεμα με
Σπίτι,πατρίδα έχω τα μπορντέλα

Το σήμερα χειρότερο απ’το χτες
Και τ’αύριο απ’το σήμερα θε να’ναι
Φιλιά από στόματα άγνωστα,βρισιές
Κι οι χωροφύλακες να με τραβολογάνε

Ως κι οι πικροί μου χρόνοι,οι παιδικοί μου
Θολές,σβησμένες ζωγραφιές
Κι ειν’ αδειανό σεντούκι η θύμηση μου
Γλέντια, καβγάδες ως να φέξει
Αρρώστιες,Αμφιθέατρο,Συγγρού
Κι ενέσεις εξακόσια έξι

Πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι
Όλη η ζωή μου του χαμού
Μ’από τη κόλαση μου σου φωνάζω
Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω

Ποίηση : Γαλάτεια Καζαντζάκη
Μουσική : Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Βιολέτα Ίκαρη

Φυσάει

Ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική:   Γιώργος Τσαγκάρης
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ο εχθρός λαός

Ήταν πατριώτη ένας λαός
ένας μεγάλος τοπικός εχθρός.

Θέλανε νά 'χουν όλοι το σπιτάκι τους
καθημερινά το μεροκαματάκι τους
νά 'χουν ακόμα κι άμα θα κακογεράσουν
μια συνταξούλα για να μην πεινάσουν.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός...

Θέλανε να μην περπατούν στα τέσσερα
να σκέφτονται και να μιλούν ελεύθερα
να κυβερνάει αυτός που θά 'χουνε διαλέξει
κανένας πια να μην τους κοροϊδέψει.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός...

Θέλαν το νόμο φίλο κι όχι φύλακα
να μη φοβούνται πια τον χωροφύλακα
την περηφάνια τους κανείς να μην πληγώνει
ούτε την πόρτα τους να ξεκλειδώνει.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός...

Όνειρα χίλια μέσα στο κεφάλι τους
τ' αποθηκεύανε στο προσκεφάλι τους.
Χρόνια καλύτερα ελπίζανε να 'ρθούνε
το σήμερα οι ληστές δεν εχτιμούνε.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός...

Ερμνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης