Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Κάτω απ' την παλάμη μας

Σφίξαμε το χέρι τόσων συντρόφων!
Όταν καμμιά φορά λιποψυχάμε
νοιώθουμε σαν ένα μαχαίρι να τρυπάει την παλάμη μας
η ανάμνηση του χεριού τους.
Κι' όταν κάνουμε το καθήκον μας
νοιώθουμε κάτω απ' την παλάμη μας κάτι σίγουρο κι ακέριο
σα να κρατάμε μες στα χέρια μας
ολάκαιρο των κόσμο

Τάσος Λειβαδίτης, Στίχοι γραμμένοι σε πακέτα τσιγάρα που περιέχονται στη συλλογή Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο, Κέδρος , Αθήνα 1979, 4η έκδοση

2 σχόλια :

Θωμάς είπε...

Υπέροχο ποίημα. Είναι σημαντικός ποιητής ο Λειβαδίτης. Και αδικημένος.

sofia είπε...

Καλημέρα Θωμά,
Ο Λειβαδίτης εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και να μεταδίδει μηνύματα.

Αλλά ποιος να ακούσει σ' αυτή την παρανοϊκή εποχή που ζούμε;