Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Πεζοπορία στο χιόνι

 Μια δίωρη πορεία μέσα στη χιονισμένη φύση ήταν ό,τι έπρεπε σήμερα. Κρύος καθαρός αέρας , αναζωογονητικός κατέβαινε από το βουνό, χιονόνερο κατά διαστήματα , απόλυτη ησυχία , ηρεμία, χαλάρωση του νου και του σώματος.

7 σχόλια :

photoioannina είπε...

Είναι ξεχωριστή εμπειρία ένας περίπατος στο χιόνι!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα. Απ' ότι κατάλαβα τα σχολεία είναι κλειστά λόγω χιονιού. Κάνει καλό μια βόλτα στο χιόνι. Και μόνο αυτά που βλέπουν τα μάτια σου, φτάνουν. Το πρωί μίλησα με τους γονείς μου στο χωριό. Τριάντα εκατοστά έξω από το σπίτι. Δεν είναι σύνηθες τόσο πολύ εκεί. Παρ' όλο που τους δυσκόλεψε λίγο, ξέρεις, ν' ανοίξουν δρόμο μέχρι τις κότες κλπ, τους άκουσα πολύ χαρούμενους. Το χιόνι δίνει χαρά στα παιδιά όλων των ηλικιών τελικά. Καλή ξεκούραση και καλή δύναμη. Αύριο ανοίγουν;

sofia είπε...

Μοναδική αίσθηση και απόλαυση, αλλά και λίγη προσοχή στο περπάτημα.

Το δικό μου το σχολείο είναι παραθαλάσσιο δεν είχε χιόνι. Άδεια πήρα, γιατί δεν μπορούσα να κινηθώ το πρωί από το σπίτι μου , έξω από το οποίο υπάρχει πολύ χιόνι. Τώρα βρέχει και ελπίζω αύριο το πρωί να είναι καλύτερα τα πράγματα.

Βάσω Ραμπαούνη είπε...

Επωφελήθηκες, βλέπω! Εμείς δεν μπορούσαμε να βγούμε στο δημόσιο δρόμο γιατί είχε περάσει το γκρέιντερ και παραμερίζοντας το χιόνι που βρισκόταν στο δρόμο, σήκωσε βουνά το χιόνι δεξιά και αριστερά.

Μαρία Νικολάου είπε...

εμείς...τίποτα...
καλό βράδυ

eApenanti είπε...

Φωτογραφίες,
Το άλλο χόμπυ ;

Όμορφες
τείνον να φαίνονται σαν ασπρόμαυρες.
θα μου πείς γιατί όχι ;
Το άσπρο-τουλάχιστον-κυριαρχεί...

και αναζωογονεί.

Καλό τριήμερο Σοφία

sofia είπε...

Γεια σου Βάσω,
και βέβαια επωφελήθηκα αφού είμαι στο στοιχείο μου. Περιπατήτρια εκ πεποιθήσεως.

Καλώς ήλθες Μαρία Νι, ελπίζω να βρεις κάτι ενδιαφέρον στη σελίδα μου


Γεια σου Θανάση,
Δεν θα το έλεγα χόμπυ, αλλά αγάπη. Μου αρέσει να κρατώ τις στιγμές που φεύγουν και δεν ξαναγυρίζουν. Δεν έχω γνώσεις φωτογραφίας, αλλά πάντα κουβαλώ τη μηχανή μαζί μου. Όλο και κάτι βρίσκω μπροστά μου. Και αυτό γίνεται απ΄όταν ήμουν 15 χρονών και αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή, μία KODAK, από το ΜΙΝΙΟΝ.
Μου άρεσε και η οπτική σου, για το ασπρόμαυρο. Δεν μου είχε περάσει από το νου.