Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Έτος Γιάννη Ρίτσου

Πριν λίγο παρακολουθούσα στην ΕΤ1 ένα αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο με έργα Θεοδωράκη, που έγινε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο . Συγκινητικό και ελπιδοφόρο το γεγονός ότι μέσα την πολιτιστιστική παρακμή ( και τη γενικότερη) της εποχής μας το θέατρο ήταν κατάμεστο . Υπάρχουν Έλληνες που εξακολουθούν να μαγεύονται από την ποίηση του Ρίτσου και από τη μουσική του Θεοδωράκη, και μάλιστα "Ρωμιοσύνη", "Επιτάφιο" και " Τα δεκαοχτώ Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας", που πάρα πολλοί θεωρούν ότι δεν ταιριάζουν στην εποχή μας. Και πως να σχολιάσω το γεγονός ότι το θέατρο όλο σηκώθηκε όρθιο , συμμετέχοντας και καταχειροκροτώντας τον Θεοδωράκη; Παρά την ηλικία του το πάθος δεν φαίνεται να τον εγκαταλείπει, πραγματικός ογκόλιθος!!
Η Ελλάδα που αντιστέκεται! Κάτι είναι κι αυτό.