Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Η σιωπή της ερημιάς










10 σχόλια :

Οικοδόμος είπε...

Συγκλονιστικός ο τίτλος σου. Τόσο αντιπροσωπευτικός των εικόνων...

"Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει
- έχει μεγάλη πείρα ο χαμός..."
Κική Δημουλά

Να σαι καλά Σοφία.
Καλή δύναμη!


sofia είπε...

Συγκλονιστική είναι η ερήμωση και η εγκατάλειψη των χωριών.
Αυτά τα πέτρινα ερειπωμένα και μισογκρεμισμένα σπίτια
έσφυζαν κάποτε από ζωή, μέσα σε αυτά έζησαν οικογένειες. Στις χορταριασμένες αυλές τους έπαιζαν παιδιά και τώρα στέκουν εκεί μάρτυρες μιας εποχής που πέρασε και δεν γυρίζει πίσω. Μόνο θλίψη με πιάνει κάθε φορά που περνώ από δίπλα τους.

Ευχαριστώ.
Να΄σαι καλά.

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Καταπληκτικές φωτογραφίες!!!!!!!

sofia είπε...

Ευχαριστώ PHOTO ΤΙΤΛΟΙ,

Να΄στε καλά

Θωμάς είπε...

Εκεί που άλλοι θα προσπερνούσαν, ο ευαίσθητος άνθρωπος στέκει, συλλογίζεται και βγάζει φωτογραφίες. Ωραιότατες!

sofia είπε...

Είναι η εικόνα μιας άλλης Ελλάδας που όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο πληγώνει.

Σε ευχαριστώ Θωμά

Να΄σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

Και όμως ζούν.Ακόμη...και αξίζουν την αγάπη μας...Σε ευχαριστώ Σοφία για τις φωτογραφίες σου.Τα θέματά σου θα ήταν και η δική μου επιλογή, για ο,τι "φεύγει" διακριτικά.
Αθηνά

sofia είπε...

Δυστυχώς Αθηνά, εδώ πάνω δεν ζουν. Έχουν πεθάνει από χρόνια και όσα έζησαν, αργοπεθαίνουν καθημερινά. Χρειάζονται γερά κίνητρα , γενναίες πολιτικές αποφάσεις και αλλαγή πολιτικής πορείας γενικότερα για να δοθεί νέα πνοή.

Μια καλημέρα και πολλά φιλιά.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Η μελαγχολία της ορεινής Ελλάδας χαρακώνει μάτια και ψυχή...

sofia είπε...

" Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες...
το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937" (Γ.Σ)

Καλημέρα Ευρυτάνα Ιχνηλάτη