" Μια αχτίνα κρούει με το μικρό της δάχτυλο το κλειστό τζάμι..."

...Ένας γόος ευτυχίας
ανεβαίνει απ' τα σπλάχνα της γης
απ' τα σπήλαια του δάσους
μες στην έκθαμβη νύχτα
διαπερνάει το χρόνο
και το διάστημα.
Μέσα του σφαδάζει 
όλη η ζωή κι όλος ο θάνατος

Χαράζει.
Ησυχία.
Κούραση των θεών.
Ποιος είναι;
Μια αχτίνα κρούει
με το μικρό της δάχτυλο
το κλειστό τζάμι.
Μη μιλήσεις.
Δυό γυμνά κορμιά
στίλβουν στην πάχνη, -
δυό πελαργοί
ασάλευτοι
στη στέγη του κόσμου
πάνω απ' την κατανυκτικότητα
των πρωινών ανθισμένων πεδιάδων.

Γιάννης Ρίτσος ( από την Εαρινή συμφωνία )

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!