Πριν μερικές μέρες έφτασαν στα χέρια μου πολλές φωτογραφίες από τα μικρασιατικά παράλια και τις περιοχές που κατοικούσαν Έλληνες πριν τη μικρασιατική καταστροφή. Η συγκίνηση είναι μεγάλη διότι οι παπούδες και οι γιαγιάδες μου ήταν από τη Μ.Ασία , Βουρλά, Αλάγια, Κούλα, και ήλθαν πρόσφυγες το 1922. Δεν έχω ταξιδεύσει ως εκεί και παραμένει ένα όνειρο ζωής. Διάλεξα ορισμένες φωτογραφίες με σπίτια ελληνικά της περιοχής γύρω από την ευρύτερη περιφέρεια της Σμύρνης. Δείγματα σπουδαίας αρχιτεκτονικής αλλά και πλούσιας ζωής.Άλλα κατερειπωμένα και άλλα ανακαινισμένα μένουν εκεί για να θυμίζουν αλλοτινές εποχές .
10 σχόλια :
Καλησπέρα Σοφία.
Κοιτάζοντας αυτές τις τόσο ωραίες μα και τόσο μελαγχολικές εικόνες, και διαβάζοντας που και που λίγη Ελληνική Ιστορία, είναι δυνατόν να μην έρθουν στο μυαλό οι στίχοι του ποιητή;
"... Παρηγορία
μόνη σου έμενε να λες
περασμένα μεγαλεία
και διηγώντας τα να κλαις."
Καλή δύναμη!
Σοφία γεια σου. Λίγες γραμμές για σένα...
"Τόσοι ήταν, ενάμισι εκατομμύριο ρωμιοί μικρασιάτες, που στριφογύριζαν τώρα στο καύκαλο της Ελλάδας, σαν περιπλανώμενοι ιουδαίοι διωγμένοι από τη γη της Χαναάν. Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι. Και μόλις χτες να θυμάσαι πως ήσουνα νοικοκύρης. Ψάχναν για τον αίτιο, αναθεμάτιζαν τον ουρανό, τη γης, τον πόλεμο, τον Κεμάλ το Βενιζέλο τον Κωνσταντίνο, την Αντάντ. Μα πριν απ΄ όλα τον ύπουλο τον Άγγλο, τον υπολογιστή, το διπλοπρόσωπο, το σφετεριστή που έκανε μπίζνες και αυτοκρατορική πολιτική με το αίμα και τη δυστυχία ενός λαού…..."
Διδώ Σωτηρίου (Οι νεκροί περιμένουν)
Να θυμηθούμε και λίγο πώς συμπεριφέρθηκαν οι Ελλαδίτες σε αυτούς τους ανθρώπους, που τους λέρωναν τον τόπο; Μας θυμίζει κάτι από τη σημερινή πραγματικότητα;
"Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ' το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά"
Οφείλω μια ανάρτηση με πιο συγκεκριμένο θέμα.
Σοφία Καλησπέρα,
Με αφορμή το σχόλιό σου στην ανάρτηση "να θυμηθούμε...;) να σου θυμίσω και τον τίτλο ενός ωραίου βιβλίου για αυτό το θέμα: Δύο Φορές Ξένος, του Μπρους Κλαρκ. Άκουσα να το διαβάζει στο ραδιόφωνο η Μαριάννα Κορομηλά πριν λίγα χρόνια. Έμαθα ότι έγινε και ντοκυμαντέρ από τον Ανδρέα Αποστολίδη.
Το βιβλίο είναι θαυμάσιο..
ΥΓ. Αν θυμάμαι καλά σε "γνώρισα" με αφορμή το βιβλίο του Γ.Α Θολός Βυθός.
Καλό σου βράδυ
θανάσης
Καλησπέρα Θανάση , το βιβλίο αυτό όχι μόνο το έχω διαβάσει αλλά το έχω δωρίσει και σε φίλους. Πολύ καλό πράγματι. Για το ντοκυμαντέρ δεν ήξερα και ευχαριστώ για την ενημέρωση. Άκουγες και συ Μαριάννα Κορομηλά; Τελικά είναι πολύ περίεργο πώς έχουμε βρεθεί όλοι με τόσο κοινά ενδιαφέροντα.
Υ.Γ Κάποια εποχή κόνευα να γίνω μικρασιατολόγος. Τόσα πολλά βιβλία διάβαζα. Επίσης έχω κάνει και ένα σχετικό πρόγραμμα σε ένα σχολείο που ήμουν πριν μερικά χρόνια με θέμα την εγκατάσταση των προσφύγων στο λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων.
Γειά σου και πάλι Σοφία,
Ναί, άκουγα για δεκαετίες.
και όταν πήγε στον ΣΚΑΙ (ραδιόφωνο) είχα ηχογραφήσει όλες τις εκπομπές της.
Τις έχω σε .mp3 και μπορώ να τις στείλλω, αν θέλεις.
ΥΓ. εμένα οι ρίζες μου είναι ποντιακές...
Καλή ξεκούραση
Θανάσης
Βεβαίως να μου τις στείλεις και θα σου είμαι και υποχρεωμένη.Το e-mail μου: svotti@yahoo.gr
Mε e-mail στέλνονται αυτά; Γιατί είμαι και λίγο άσχετ στις αποστολές τέτοιων μηνυμάτων
Γειά σου Σοφία
με email σαν επισυναπτόμενα.
Θα στείλλω 2 εκπομπές για σήμερα, γιατί θέλουν λίγο χρόνο και να σταλλούν και να κατέβουν σε σένα.
Καλή ακρόαση
Θανάσης
Σοφία, θα ήθελα κι εγώ τις εκπομπές της Κορομηλά. Δεν έτυχε να τις ακούσω ποτέ, αλλά έχω ακούσει τόσο καλά λόγια από φίλους μου που θα ήθελα να αναπληρώσω το κενό. Αν τα καταφέρεις τελικά με την τεχνολογία κάνε και μια προώθηση στο pzer92@otenet.gr
Σοφία,
το πως συμπεριφέρθηκαν στους Μικρασιάτες πρόσφυγες πολλοί ντόπιοι ψευτοελληναράδες, είναι ένα ζήτημα που θα προκαλεί ντροπή για πολλά πολλά ακόμη χρόνια...
Δημοσίευση σχολίου