Την ανάρτηση αυτή την αφιερώνω στην κόρη μου, την πρώτη, την Εύη. Θυμάμαι ότι είχε αγαπήσει την Κική Δημουλά όταν ήταν μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης πριν από αρκετά χρόνια. Σε σχόλιο της στην προηγούμενη ανάρτηση μου έγραφε:
"κανε μια αναρτηση για τη δημουλα της οποιας η ευφυια επισης μας βοηθησε να τα βγαλουμε περα σε ατερμονες ωρες βαρεμαρας στη θητεια μας ως μαθητες."
Θεωρώ θετικό ότι μέσα στις ώρες της βαρεμάρας μπόρεσε να αγαπήσει τη Δημουλά τόσο ώστε να αγοράσει ένα βιβλίο με τα ποιήματά της αλλά και τα ποιήματα της Πολυδούρη. Αν θυμάμαι καλά της άρεσε και η "Σονάτα του σεληνόφωτος" του Ρίτσου. Λίγο είναι αυτό;
"κανε μια αναρτηση για τη δημουλα της οποιας η ευφυια επισης μας βοηθησε να τα βγαλουμε περα σε ατερμονες ωρες βαρεμαρας στη θητεια μας ως μαθητες."
Θεωρώ θετικό ότι μέσα στις ώρες της βαρεμάρας μπόρεσε να αγαπήσει τη Δημουλά τόσο ώστε να αγοράσει ένα βιβλίο με τα ποιήματά της αλλά και τα ποιήματα της Πολυδούρη. Αν θυμάμαι καλά της άρεσε και η "Σονάτα του σεληνόφωτος" του Ρίτσου. Λίγο είναι αυτό;
12 σχόλια :
Τι μπορώ να πω τώρα...
Μου πήρες την καρδιά...
(Έχω κι εγώ απωθημένους ουρανούς μα δεν σκοτώνω τ' άστρα...)
Και η δική μου κόρη αγάπησε τη "Σονάτα του σεληνόφωτος" μέσα στην ξεραΐλα των εξετάσεων.
Αργότερα συναντήθηκε με τη Δημουλά μέσα από το "Βιογραφικό ένθετο".
Προσωπικά την ανακάλυψα με τον "Πληθυντικό αριθμό".
Έρωτας με την πρώτη ανάγνωση...
(Πάντα το ασύμπτωτο ερωτευμένο μ' ένα άλλο
πάντα εμείς μ' αυτό ερωτευμένοι.
Και πεθαίνουν ανέραστες οι συγκυρίες.)
Απορία:
Είναι δυνατόν να μας αρέσουν τόσο πολύ τα ίδια πράγματα;
κ.κ.
Hello mummy! Ευχαριστω πολυ για την αφιερωση!!!!Η Κικη Δημουλα ειναι πνευματωδης και ευφυης. Το καλοκαιρι βεβαια που ειδα μια παρασταση με ποιηματα της κοντεψα να πεθανω απτ'τη δηθενιλα, οπως θυμασαι. Καλυτερα τα ποιηματα να μην κακοποιουνται, ελεος! Κανε τωρα και μια αναλυτικη αναρτηση για την Ευγενια Φακινου και για τα scrambled eggs and hashbrowns.
Αγαπητή Ανώνυμη κ.κ,
Φαίνεται ότι είναι τελικά δυνατόν να συναντούμε ανθρώπους με τους οποίους μπορούν να μας συνδέσουν ίδια πράγματα, ακόμα κι αν εξακολουθούμε να μην τους γνωρίζουμε. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με σένα.
Από τη Δημουλά μου αρέσει ο τρόπος που γράφει, που χειρίζεται τις λέξεις,που συνθέτει τις εικόνες
Σου αφιερώνω τις πρώτες στροφές από το:"Πέρασα" (κάτι δικό μου βρίσκω σ'αυτό)
Περπατῶ καὶ νυχτώνει.
Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.
Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή.
Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα.
Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οἱ λέξεις καὶ πότε κρυώνουμε.
Πόσο εὔκολα γυρίζει ἡ κλειδαριὰ τῶν αἰσθημάτων
μ᾿ ἕνα ὁποιοδήποτε κλειδὶ τῆς λησμονιᾶς.
Ὄχι δὲν εἶμαι λυπημένη.
Πέρασα μέρες μὲ βροχή,
ἐντάθηκα πίσω ἀπ᾿ αὐτὸ
τὸ συρματόπλεγμα τὸ ὑδάτινο
ὑπομονετικὰ κι ἀπαρατήρητα,
ὅπως ὁ πόνος τῶν δέντρων
ὅταν τὸ ὕστατο φύλλο τοὺς φεύγει
κι ὅπως ὁ φόβος τῶν γενναίων.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη...
Χαίρομαι για τη συνάντηση
Να είσαι καλά
Γειά σου Εύη,
χαχαχα,στο ίδιο σπίτι θα ανταλλάσσουμε σχόλια μέσω blog.
Ωραία πρόταση η Φακίνου. Θα το σκεφτώ.
Για τα άλλα μάλλον πρέπει να φτιάξω κι ένα blog με συνταγές μαγειρικής.
Καλά μάνα και κόρη μιλάτε μέσω blog;
Χαχα, αυτό θα πει ηλεκτρονική εποχή. Μετά σου λέει το διαδίκτυο φέρνει κοντά τους ανθρώπους!
:-)
Ο λαος θελει μπλογκ μαγειρικης ofisofi.
χαχαχαχα είπαμε να το διασκεδάσουμε λίγο κ.κ.
Να φανταστείς ότι καθόμαστε απέναντι στις πολυθρόνες.
Έχοντας διαβάσει τις "απόψεις" του Χριστιανόπουλου για τη Δημουλά (που φυσικά και δεν το θεωρώ αντικειμενικό),
Ξέροντας τους εναγκαλισμούς της με την εξουσία (και ποιά εξουσία),
κράτησα πάντα μια "εχθρική" απέναντί της στάση, μη επιτρέποντας στον εαυτό μου να της ...παραδοθεί.
προηγουμένως σχολιάστηκε το "δήθεν" που μαρτυρεί κάποιες αλήθειες.
Για να κλείσω αλλοιώς τους ονειρεύομαι τους ποιητές,
Καλή σου νύχτα Σοφία,
το κεντρί μου ελπίζω να μη σε βασανίσει.
θαν.
Θανάση,
Έχω άποψη για τη Δημουλά και έγραψα πιο πάνω τι μου αρέσει από αυτήν, ο χειρισμός των λέξεων και η σύνθεση των εικόνων. Δεν έγραψα για στάσεις και ιδέες. Μου αρέσει όμως να απολαμβάνω και τη γραφή.
Καλημέρα
Όχι, δεν είμαι λυπημένη.
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.
Ευχαριστώ τα μάλα για το "Πέρασα".
Θα με πιστέψεις αν σου πω ότι αμφιταλαντεύτηκα να σου γράψω ή όχι μερικούς στίχους του στο σχόλιό μου;
Αυτό πια...
Τελικά είναι πολύ ωραίο.
Αλλά πολύ-πολύ ωραίο...
Για το ωραίο του ανταμώματος, έστω διαδικτυακά, σου στέλνω μερικούς σχετικούς στίχους:
"...Η κάθε λέξη είναι μια έξοδος
για μια συνάντηση, πολλές φορές ματαιωμένη,
και τότε είναι μια λέξη α λ η θ ι ν ή,
σαν επιμένει στη συνάντηση"
ΡΙΤΣΟΣ
"Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου" EΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Υ.Γ. Ένα πρόβλημα του υπολογιστή μου καθυστέρησε την απάντησή μου.
κ.κ.
Αγαπητή μου
παίρνω τη λέξη σου, δίνω το χέρι μου και επιμένω στη συνάντηση
Την καλησπέρα μου
Με τ ε λ ε ί ω σ ε ς με το συνδυασμό των δύο σε μια απάντηση...
Σ' ευχαριστώ τρελά...
κ.κ.
Δημοσίευση σχολίου