Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Δεκέμβρης



Κάποτε, μικρό παιδάκι, χώθηκα στην καμινάδα
μες στου χρόνου εκεί την στάχτη, μες στο μαύρο καταρράχτη
'κει που κρύβονται οι ώρες, τα μελλούμενα, οι αιώνες
και τα όνειρα κρυμμένα κι όλοι οι άνθρωποι είναι ένα


Είδα θάλασσα ν' απλώνει απ' των αστεριών την σκόνη
το χρυσό που έγινε αλάτι μέσα στου Χριστού την φάτνη
είδα το χαρτί που ομιλεί, είδα τον Άγιο Βασίλη
των ονειροπόλων μόχθους, τους μικρούς κρυφούς μου πόθους


Τους κακούς και τους γαϊδάρους κι όλους του καλικαντζάρους
που όλο κόβουνε στον ανήλιο, κόβουν της ζωής το ξύλο
σπάν' κλωστές, τα ρούχα λύνουν και ότι γράφεις σου το σβήνουν
να σε πάνε εκεί σου τάζουν που ποτέ δεν εορτάζουν


Κι ύστερα βγήκα στο χιόνι κι όλοι οι άνθρωποι ήταν μόνοι
οι καρδιές όλο κρυώναν γιατί οι γιορτές τελειώναν
κι όπως είδα τα αγιασμένα, τα παλιά, τα ξεχασμένα
λέω να τα πεις ωραία για να κάνουμε παρέα


Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης

7 σχόλια :

Θωμάς είπε...

Τέλειο! Ό,τι πρέπει για τα μικρά παιδάκια της τάξης μου.
Θα το τραγουδάμε όλο τον Δεκέμβρη!
Καλό μήνα Σοφία, και σ' ευχαριστώ πολύ!!

Λεωνίδας Τζάνης είπε...

Καλό Μήνα..Υπέροχο Υπέροχο το ακούμε όλο το πρωί με τον γιό μου!!!!

sofia είπε...

Καλημέρα Θωμά και Λεωνίδα

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια

Καλή μέρα και καλό μήνα επίσης

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα, καλό μήνα.
Καλή δύναμη!

sofia είπε...

Ευχαριστώ

Καλό μήνα και να΄σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.Προκοπησ Αποστολου

sofia είπε...

Καλό μήνα Προκόπη
να'σαι καλά