Φωτογραφία: Βούλα Παπαϊωάννου
Ολίγο φως και μακρινό
σε μέγα σκότος κι έρμο
Δ.Σολωμός
Χελιδονάκι κι άνεμε αυτού ψηλά που πάτε
γλυτώστε τ' άσπρο σύννεφο και χάρη θα σας ξέρω.
Ζευγίτες το μαλώνουνε και το πετροβολάνε
και λυπημένο στάθηκε
να δέσει στη λαβωματιά μαντήλι βησσανιώτικο.
Ράγισ' η πέτρα τ' ουρανού και ροβολάει καβάλα
στα ξάγνατα ο Αι - Γιώργης μας χωρίς σκουφί και ράσο.
Είναι ντυμένος ξαστεριά κ' είναι πιωμένος όνειρα.
Έδωσε μια στον πέτσινο τρουβά του
και χύθηκαν τρελά πουλιά να μπουν σε παρεκκλήσια
ν' ανάψουν πολυέλαιους μ' ένα κλωνάρι από φως,
να κελαϊδήσουν " ω γλυκύ μου έαρ".
Της μαργαρίτας σήκωσε την άσπρη φούστα ο άνεμος
και φέγγ' η νύχτα ως το βυθό σαν ασημένια στάλα.
Φρίξος Τζιόβας ( Από τη συλλογή Αίμα και Φως Γιάννενα 1954, Ποιήματα, Γιάννενα 1997)
Μια πόλη στη λογοτεχνία. ΓΙΑΝΝΕΝΑ. Επιλογή κειμένων Χριστόφορος Μηλιώνης, Μεταίχμιο 2002
Επέτειος της Απελευθέρωσης των Ιωαννίνων σήμερα.
Αντί πανηγυρικού ο τίτλος παλιότερης ανάρτησης με ένα κείμενο του Χριστόφορου Μηλιώνη.
1 σχόλιο :
Ευχαριστώ !
Δημοσίευση σχολίου