Στο σπίτι μας , μετά τον Καζαντζίδη , ακουγόταν πολύ ο Μιχάλης Μενιδιάτης. Ο τραγουδιστής με τη χαρακτηριστική μεγάλη μύτη . Δεν γινόταν γλέντι, γάμος, γιορτή χωρίς αυτούς τους δυο τραγουδιστές.
Σαν σε όνειρο όμως θυμάμαι να αναφέρουν οι μεγάλοι τον Μενιδιάτη να τραγουδάει στο λαϊκό πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα, που γινόταν στο χωριό. Δεν θυμάμαι πόσες φορές έγινε αυτό ούτε ποια χρονιά. Ήμουν πολύ μικρή και μόνο ο απόηχος έχει μείνει και μια φωτογραφία - μάρτυρας.
Ποιος δεν τραγούδησε το Πετραδάκι - πετραδάκι
Το περιφρόνα με γλυκειά μου
Τις αγωνίες καρδοχτύπια
Αλλά και τη Θητεία από την ταινία Happy Day του Παντελή Βούλγαρη
Θα ζει μέσα από τα τραγούδια του.
* Η φωτογραφία είναι από το Λαογραφικό Μουσείο Αναβύσσου
Σαν σε όνειρο όμως θυμάμαι να αναφέρουν οι μεγάλοι τον Μενιδιάτη να τραγουδάει στο λαϊκό πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα, που γινόταν στο χωριό. Δεν θυμάμαι πόσες φορές έγινε αυτό ούτε ποια χρονιά. Ήμουν πολύ μικρή και μόνο ο απόηχος έχει μείνει και μια φωτογραφία - μάρτυρας.
Στο βάθος ανάμεσα από τους δυο πρώτους χορευτές διακρίνεται ο Μενιδιάτης.
Το περιφρόνα με γλυκειά μου
Τις αγωνίες καρδοχτύπια
Αλλά και τη Θητεία από την ταινία Happy Day του Παντελή Βούλγαρη
Θα ζει μέσα από τα τραγούδια του.
* Η φωτογραφία είναι από το Λαογραφικό Μουσείο Αναβύσσου
1 σχόλιο :
Καλησπέρα.
Αναμνήσεις... Πότε γλυκιές και πότε όχι, από τα παιδικά χρόνια αλλά πιο μετά. Όμορφο να συνδέει κανείς στιγμές της ζωής του με τραγούδια και τις φωνές που τα τραγουδούν. Δεν σβήνουν από τη μνήμη όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Μας έλειψες πολύ τόσο καιρό και τώρα που επέστρεψες μας ανταμείβεις με το παραπάνω.
Να είσαι καλά.
Καλή δύναμη!
Δημοσίευση σχολίου