Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Σ΄αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί...


401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου.


Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς

Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές

Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22 ( θα χαθώ απ'τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ'ένα κατώι μυστικό)

Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή

Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά

Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος

Μουσική : Διονύσης Σαββόπουλος
Ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου - Διονύσης Σαββόπουλος
(Μες στις παρενθέσεις είναι τα λόγια του Σαββόπουλου).

4 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Είμαι αυτό που λένε: Σαββόπουλος και ξερό ψωμί...
και βρώμικο ψωμί και... και...

(Καλά, και ΤΙ δεν είσαι; σχολιάζει η κόρη μου)
Κοίτα, εγώ -αν μου επιτρέπεις-
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις...

http://www.youtube.com/watch?v=AnfBsmIiq0U

κ.κ.

sofia είπε...

"Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι"

Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Πώς καταφέρνεις και κρατιέσαι;

Με προκαλείς καλή μου.

Ανώνυμος είπε...

Τι εννοείς "πώς κρατιέμαι";

Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας...
πιο πολύ μέσα από σκέψεις, βιβλία, μουσικές, κινηματογράφο,
με τους δικούς μου, με φίλους, με απλά πράγματα,
πολλές φορές βαρετά,
όχι καλή νοικοκυρά απαραίτητα ούτε τυπική ούτε κομ-ιλ-φο.

Είμαι πιστή και αφοσιωμένη σύζυγος και φίλη,
ελπίζω να αποδειχτώ και καλή μητέρα
κι όλα αυτά τα μικροαστικά αλλά εντελώς ανθρώπινα,
ως μία μετρίως μέτρια μετριότητα,
δουλεύοντας πάντα αθόρυβα αλλά ποτέ ύπουλα.

Θα ήταν αχαριστία να γκρινιάζω και να παραπονιέμαι
συγκρίνοντας τη ζωή μου με τις ζωές των άλλων.

Θέλεις κι άλλα;
Τι σου λέω τώρα...

(Εσύ;)

κ.κ.

sofia είπε...

Δεν εννοούσα αυτό ακριβώς, αλλά τέλος πάντων.

Εγώ; Δουλεύοντας πάντα αθόρυβα αλλά ποτέ ύπουλα και μη συγκρίνοντας ποτέ τη ζωή μου με των άλλων.

Και ναι θα ήθελα και άλλα.