Σπίτι καλοκαιριού

 Είχε στον κήπο μια μηλιά

Είχε στην πόρτα ζωγραφιά

Είχε στα κάγκελα παιδιά

Και στο μπαλκόνι μια ιτιά

Είχε στις κάμαρες πουλιά

Στο περιβόλι μια ροδιά

Είχε στη στέγη τον νοτιά

Και παραμύθια για παιδιά

Μα είχαν τα παιδιά καημούς

Φτιάξανε τραγούδια

Έβγαλε η ροδιά ανθούς

Πέρασε η ζωή

Μέσα στο σπίτι τα καλοκαίρια

Έχουν αλλάξει χρώμα και φως

Είχε παράθυρα ανοιχτά

Στον ήλιο παίζαν τα παιδιά

Είχε τα εξώφυλλα κλειστά

Στην πρώτη νύχτα του βοριά

Είχε στον τοίχο μια καρδιά

Έγραφε ονόματα μικρά

Και φύγαν πια για τον νοτιά

Και τα πουλιά και τα παιδιά

Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου

Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης

Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Από τα μικρά ψαράδικα στου κόσμου το λιμάνι

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική : Δήμος Μούτσης

Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού

Δίσκος : Στροφές (1973)

Βίκυ Μοσχολιού και 10 αγαπημένα τραγούδια

Μετά την ήττα

Η Μοσχολιού, η πρώτη ερμηνεύτρια της ¨Τετραλογίας¨
του Δήμου Μούτση, στην παρουσίαση του δίσκου στο Ζυγό
στις 13/11/1973, εν μέσω δικτατορίας.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε τελικά το 1975
με ερμηνεύτρια την Άλκηστη Πρωτοψάλτη.

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Δήμος Μούτσης

Ύστερα από την πανωλεθρία των Αθηναίων
στους Αιγός ποταμούς
και λίγο αργότερα
μετά την τελική μας ήττα
Πάνε πια οι ελεύθερες κουβέντες
πάει πια κι η Περίκλεια αίγλη
Ήρθε βαριά σιωπή στην αγορά
κι η ασυδοσία των τριάντα τυράννων

Τα πάντα γίνονταν ερήμην μας
και τα πιο δικά μας
χωρίς την δυνατότητα μιας έστω τυπικής
διαμαρτυρίας
Στη φωτιά τα χαρτιά και τα βιβλία
Κι η τιμή της πατρίδας στα σκουπίδια

Κι αν γινόταν ποτέ να μας επέτρεπαν
να φέρουμε για μάρτυρα
κάποιον παλιό μας φίλο
Αυτός δε θα δεχότανε από φόβο
μήπως και πάθει τα δικά μας
Με το δίκιο του ο άνθρωπος

Γι' αυτό καλά είναι εδώ
Μπορεί και να αποκτήσουμε
μια νέα επαφή με τη φύση
κοιτώντας πίσω από το σύρμα
ένα κομμάτι θάλασσα
τις πέτρες τα χορτάρια
ή κάποιο σύννεφο στο λιόγερμα
βαθύ βιολετί συγκινημένο

Κι ίσως μια μέρα βρεθεί ένας νέος Κίμωνας
Μυστικά οδηγημένος απ' τον ήλιο τον αετό
να σκάψει και να βρει
την σιδερένια αιχμή απ' το δόρυ μας
σκουριασμένη λιωμένη κι αυτή
Και να την κουβαλήσει επίσημα
σε πένθιμη δοξαστική πομπή
με μουσική και στεφάνια στην Αθήνα

Περισσότερα εδώ:
http://www.musicpaper.gr/documents/it...

(Η ηχογράφηση έγινε με κασετόφωνο από τον Νίκο Αβαγιανό.)

Ήμασταν παιδιά κι ονειρευόμασταν...

Φίσκα η γειτονιά στο παιδομάνι
τράνταζε απ' τα γέλια η αλάνα
Βάζαμε αντήλιο την παλάμη
Και μ’ ένα μαντήλι στο καλάμι
Κάναμε σινιάλο στ’ αεροπλάνα

Ήμασταν παιδιά κι ονειρευόμασταν
Χώρες μακρινές και ξωτικές
Ήμασταν παιδιά και φανταζόμασταν
Μια ζωή γεμάτη Κυριακές

Με τις φυσαρμόνικες τ’ αγόρια
Το σκαρφάλωμα στα λεωφορεία
Τα κορίτσια πάνω απ’ τ’ ανηφόρια
Κοίταζαν με κιάλια τα βαπόρια
Το καμπαναριό, την παραλία

 Στίχοι: Νίκος Βρεττός
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού